Het derde album van de Oekraïense black metal band Faustthopfel heet eigenlijk ‘Среди падших нет лжецов’, maar aangezien de meeste lezers niet echt goed Oekraïens spreken én we beschikken over een correcte vertaling, houden we het vanaf nu en bij alle verdere communicatie bij het veel beter, voor ons dan toch, klinkende ‘No Liars Among The Fallen’ en bij uitbreiding bij de Engelse songtitels.

Een Russische mannenstem heet ons rustig welkom op dit album, waarna men de debatten opent met een thrashy vorm van black metal, waarin ook death metal invloeden te ontwaren zijn. Vanaf ‘In Hephaestus’ Forge’ gaat het meer en meer richting black metal, met vaak gesproken vocalen en keyboards die gaandeweg een grotere rol gaan spelen. Er wordt ook flink afgeweken van de normale gang van zaken: niet alleen door het geschifte gebruik van die keyboards, maar vooral de manier waarop men inventief omgaat met de composities van de songs. Men waagt zich ook aan het gebruik van de doedoek, wat een Armeens dubbelriet-blaasinstrument van abrikozenhout is, en net als de hobo als melodie- en als drone-instrument gebruikt wordt, maar nu moet ik mij ook niet voordoen als meester in het orale wereldse erfgoed, want ik ken amper het verschil tussen een blokfluit en een klarinet. Op dit enigszins eigenwijs album wordt er beroep gedaan op niet minder dan een handvol gastzangeressen, een violiste, extra percussie, een gastzanger en een gitarist die de akoestische passages voor z’n rekening neemt. In ’Wings’ gaat men dan weer de thrash kant van het black metal spectrum op en zo blijft men de luisteraar steeds weer verrassen. Elk nummer heeft zijn eigen functie en het is dan ook aan te raden om deze plaat als geheel te beluisteren.

Met 55 minuten is ‘No Liars Among The Fallen’ een hele boterham. Misschien niet zo makkelijk te verteren vanwege de diversiteit en de gekke wendingen die de band meent te moeten nemen. Qua geluid zit het zeer goed, al vind ik de gitaren hier en daar wat dunnetjes klinken, maar het was op zich al een hele opgave om alles wat er hier gebeurt op een deftige manier samen te laten passen en daar is men uiteindelijk wonderwel in geslaagd. Het is vrij simpel. Indien je wat avontuurlijk bent aangelegd en je je aandacht er een beetje bij kan houden is deze derde plaat van Fausttophel zeker een meerwaarde in je collectie.