Acht jaar na de voorganger ‘Skull’ levert Evile uit Groot Britannië zijn vijfde album af onder de titel ‘Hell Unleashed’ en ruilde hiertoe Earache in voor Napalm Records. Evile betekent: fijne afwisselende thrashmetal met een hoog aantal tempowisselingen. Zo zit de tweede track van het album, ‘Gore’, helemaal propvol met muzikale wijzigingen in de tijdsmaat. Op deze track mocht de (mij onbekende) Amerikaanse acteur en comedian Brian Posehn een potje meebrullen. Een voorbeeld van de afwisseling in de thrash van Evile is terug te horen in ‘Incacerated’ dat start met mooi rustig intro.

De motor van de band is ongetwijfeld drummer Ben Carter. Wat een machine is die man. Hij stuurt zijn bandleden door alle tempowisselingen heen, maar weet ertussendoor ook nog elk gaatje dicht te meppen met een keur aan bekkens, cowbells en grote en kleine toms. Werkelijk indrukwekkend.

Het stemgeluid van zanger/gitarist Ol Drake herinnert hier en daar aan dat van zijn collega schreeuwlelijk in Gojira, Joe Duplantier. Het groepsgeluid van Evile is echter veel meer geschoeid op klassieke thrashmetal uit de jaren tachtig en negentig. Drake nam de rol van zanger over van voorganger Matt Drake en doet dat met overtuiging.

‘The Thing 1982’ refereert aan de gelijknamige film van John Carpenter uit, inderdaad, 1982. ‘Zombie Apocalypse’ is wat minder snel dan de rest van de tracks en met nog geen drie minuten het kortst. Bassist Joel Graham mag in ‘Control from Above’ even in de schijnwerpers staan, in het intro althans. Daarna is het weer lekker beuken geblazen.

De productie is lekker droog en klinkt erg live; de gitaristen (Drake links en nieuweling Adam Smith rechts, zo te horen) speelden hun partijen ieder afzonderlijk in wat ten goede komt aan het live gevoel van het geluid. Ook de basgitaar van Joel Graham is nog goed te ontwaren in al het muzikale geweld en drummer Ben Carter (die man moet echt acht armen hebben) krijgt alle ruimte om zijn spel te etaleren.

Het titelnummer sluit ‘Hell Unleashed’ af op een manier zoals dat hoort bij een thrash album: snel, agressief, in sommige gedeeltes swingend en met een enorme apotheose, zodat je als luisteraar na het laatste akkoord even verdwaasd achterblijft en je afvraagt wat er zojuist is gebeurd. Zo hoort dat!