Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Evergrey – Theories Of Emptiness
Napalm Records 
Release datum: 7 juni 2024
“Evergrey’s muziek blijft een balsem op de wonde wanneer je worstelt met innerlijke gevoelens of de uitdagingen die het leven je voorschotelt. ”
8.8/10
Vera Matthijssens I 10 juni 2024

Evergrey heeft al jaren een patent op emotionele progressieve power metal waarin de ‘gebroken’ stem van gitarist Tom S Englund een belangrijk punt van herkenning is. Twee jaar na ‘A Heartless Portrait (The Orphean Testament)’ kunnen we het alweer veertiende studioalbum van het actieve vijftal uit het Zweedse Gotenburg verwelkomen. ‘Theories Of Emptiness’ biedt kleurrijke en diepgaande miniatuurschilderijtjes in audio waarin alle facetten van leegte in je bestaan aan de man komen. Deze verschillende uitgangspunten resulteren ook in muzikale verschillen onderling, al blijft de vertrouwde sound van Evergrey fier rechtop staan in elke track.

Opener ‘Falling From The Sun’ klinkt meteen vertrouwd met zijn energiek rockende aanpak en sterke refrein en vormt een brug met het vorige schijfje. De agressieve riffs van ‘Misfortune’ contrasteren met de zweverige zang van Englund die van zijn hart nooit een moordkuil maakt. Geënt op duistere gevoelens, met aandacht voor de progressieve toets, maar anderzijds toch heel melodieus en toegankelijk. Dat geldt ook voor dit album waarop de refreinen van het lichtvoetigere ‘Say’, ‘One Heart’ en ‘Our Way Through Silence’ al meteen aanslaan. Ook de meer avontuurlijke luisteraars worden echter op hun wenken bediend. Kippenvel tijdens de zangprestatie van Tom in ‘To Become Someone Else’ met zijn prachtig atmosferische middenstuk dat overgaat in drassige, bonkende riffs! Ook met het langste nummer ‘Cold Dreams’ – inclusief vocale gastbijdragen van Jonas Renkse (Katatonia) en Tom’s dochter Salina – scheert de band hoge toppen. Geen Evergrey album zonder ballade echter. ‘Ghost Of My Hero’ heeft de diepgang van een getormenteerde ziel die net de lonkende afgrond ontvlucht is. Vlak daarna volgt dan het furieuze ‘We Are The North’ met zijn inventieve, verrassende aanpak. Het sobere ‘A Theory Of Emptiness’ vat heel die verzameling gevoelens nog even op integere wijze samen vooraleer de stilte terugkeert na deze doorstane emoties. Evergrey’s muziek blijft een balsem op de wonde wanneer je worstelt met innerlijke gevoelens of de uitdagingen die het leven je voorschotelt. Anderzijds kan je ook zonder al die tekstuele bagage stellen dat ‘Theories Of Emptiness’ een sterk nieuw hoofdstuk in het Evergrey logboek zal worden.