Als klokslag acht uur de zaallichten in Afas Live gedoofd worden, nemen het orkest en koor hun plaats in en verschijnt er een met bivakmuts getooide persoon op het grote scherm die het publiek toespreekt en die zal gedurende de rest van de avond de zaak aan elkaar praten. Na de eerste introductie wordt Epica klassieker‘Unleashed’ door het orkest ingezet en verschijnt een zeer fraai uitgedoste Simone Simons ten tonele om een en ander vocaal fantastisch in te kleuren. Na enkele minuten betreedt ook de rest van de band het podium en wordt de ingetogen symfonische versie omgezet in de heavy versie die we allemaal zo goed kennen. Al meteen wordt duidelijk dat het geluid uitstekend is en zodoende komen de bij tijd en wijlen toch enigszins complexe nummers uitstekend uit de verf. De spelvreugde spat van het podium af en dat wordt op een niet mis te verstane wijze opgepakt door het terecht dolenthousiaste publiek. Als een geweldige versie van ‘The Essence Of Silence’ volgt, lijkt het er even op dat we een standaard set van Epica plus orkest gaan krijgen, maar dat blijkt een grove misvatting te zijn. Verrassingen zullen aan de orde van de dag zijn op deze avond. Zo wordt het prima ‘Menace Of Vanity’ weer eens van stal gehaald, een nummer dat men vele jaren al niet meer live gespeeld heeft. Ook verrassend is het nummer ‘Crimson Bow And Arrow’ van de in 2018 verschenen ‘Epica Vs Attack On Titan Songs’ plaat. Met ‘Arcana’ wordt een eerste nieuwe nummer te gehore gebracht en het dient te worden gezegd dat dit naadloos in het totale Epica oevre past en zelf bij een eerste luisterbeurt fantastisch klinkt. Dat geldt overigens ook voor de beide andere nieuwe nummers die Epica vandaag laat horen zijnde het op het van de Efteling bekende ‘Dance Macabre’ gebaseerde ‘The Ghost In Me’ en ‘Aspiral’ dat in de toegift gespeeld wordt. Als dit een voorbode is van het binnenkort te verschijnen nieuwe album hoeven we ons in ieder geval totaal geen zorgen te maken. Er wordt regelmatig gebruik gemaakt van een compleet kinderdoor en dat zorgt ook voor een grote meerwaarde, zeker bij het schitterende ‘The Skeleton Key’. ‘Universal Death Squad’, ‘The Last Crusade’, ‘The Phantom Agony’ en ‘Design Your Universe’ worden in een medley-vorm gebracht, waarna het tijd is voor zangeres Simone Simons om te schitteren tijdens een adembenemend mooie versie van de ballad ‘Tides Of Time’. De zich veelvuldig omkledende frontvrouwe is trouwens de gehele avond uitstekend bij stem en is toont aan toch wel de onderscheidende factor te zijn binnen het totale bandgeluid, waardoor Epica echt tot “champions league” niveau is gegroeid.