Het idee dat bepaalde muziekstijlen om de een of andere manier horen bij een land of regio is volkomen achterhaald. Het is al gebleken dat in de meest afgelegen en onwaarschijnlijke oorden metalbands opereren, van Iran tot Zambia, van Peru tot Mongolië en met postrock achtige experimentele metal is het al niet anders. Daarom zijn we niet eens verbaasd om vanuit Liberec in het noorden van Tsjechië een splitalbum voorgeschoteld te krijgen met daarop twee daar vandaan komende bands, Drom en Tengri. Beide bands zijn in zekere zin schatplichtig aan de grote jongens van de postmetal: Cult of Luna, Russian Circles, AmenRa, al zijn het geen slaafse kopieënmakers. Daarvoor draaien ze ook al iets te lang mee, al heeft hun roem de Tsjechische landsgrenzen nog niet weten te passeren.

Tengri heeft bijvoorbeeld een prominente plek ingeruimd voor een viool die voor de melodieën en zelfs solo’s zorgt terwijl de gedowntunede gitaren en prominent dreunende bas voor een stevige fundament zorgen. De bijdragen van Tengri, de songs ‘Budme jako voda, ktera vsechno ocisti’ en ‘Budme jako zeme, ktera vsechno vydrzi’ (wie wil weten wat dat betekent, moet maar even een vertaalprogramma inschakelen), zijn voorzien van rudimentaire zang en vormen een soort missing link tussen de archetypische postmetal met zijn focus op lange, gelaagde songs waarin de catharsis, de emotionele ontlading centraal staat en de vaak wat abstractere post rock waarin crescendo’s, herhaling en onconventionele instrumentatie en songstructuren de boventoon voeren. Als zodanig zijn de songs van Tengri wat er zou gebeuren als Godspeed! You Black Emperor een metalband was of als de mannen van Cult of Luna niet boven de poolcirkel tussen alleen maar extreme metalbands bivakkeerden. De lange nummers zijn soundscapes die van repetitieve krautrock-metal naar gevoelige sfeermuziek bij natuurfilms gaan (al blijft men niet te lang bij dat laatste hangen). De al genoemde vioolpartijen zorgen ervoor dat Tengri anders is dan de gemiddelde post metal / post rock band en dat is natuurlijk alleen maar goed.

Drom is minder avontuurlijk ingesteld dan de vrienden van Tengri, al leidt dat niet tot slaapverwekkende muziek. Naast twee typische lange post metal songs brengt Drom nog een intrigerend intermezzo vol psychedelische geluidseffecten en een voor niet-Tsjechen onverstaanbare voordracht, slechts met een koppelteken als titel. Een vreemd en vragen oproepend bruggetje tussen de twee indrukwekkende nummers die Drom heeft aangedragen voor deze split. Het is post metal van de bovenste plank met een drummer die onvermoeibaar alles uit de kast haalt en twee gitaristen die zorgen voor een muur van geluid waarover de zanger zijn teksten schreeuwt. Waar ‘Potomci Vědění’ over gaat heb ik niet kunnen achterhalen, maar gezien Droms vorige album een conceptalbum was gebaseerd op verhalen uit een Tsjechisch concentratiekamp, zal het niet iets luchtigs zijn. Dat past ook niet bij de intense klanken die aan je blijven kleven en je – al is het maar voor zeventien minuten – meeslepen naar een onbekende wereld. De taal is onbelangrijk, de emotie is tastbaar.

Beide bands laten op deze split horen dat er buiten ons West-Europese gezichtsveld nog genoeg interessants gebeurt. Ook op het gebied van de post metal loont het om verder te kijken. ‘Ur’ biedt een fraaie introductie van twee bands die de afgelopen tien jaar al heel wat interessants hebben uitgebracht. Tijd voor een inhaalactie!