Door omstandigheden was Elmer een paar minuutjes later online en begonnen we het gesprek met Nouri. Lukt dat een beetje die combinatie Nederland – Slovakije?
Ja hoor. Ik woon in Nederland. Onze bassist Elmer en medegitarist Vladimir Golic wonen hier ook. Zanger Alan Grnja en drummer Jan Mato wonen in Slovakije. Het is een aparte combinatie maar het werkt. Tegenwoordig maakt het internet dat allemaal mogelijk. Live hebben we nog een backing track en speel je met een clicktrack. Als je dan thuis schrijft en je oefent die nummers in met een click is het hetzelfde alsof het live is. Als we dan op tour gaan spreken we twee dagen ervoor af en oefenen we samen in dezelfde ruimte. Je gaat mee met de clicktrack en je blijft op tempo spelen. Zo gaat het direct goed. Dat is allemaal het voordeel van het digitale tijdperk.

Ondertussen is Elmer er ook bijgekomen.
Wereldwijd heerst er een energiecrisis en op 1500 kilometer van ons woedt een hevige oorlog. ‘Heritage’ maakt er de wereld niet echt vrolijker op. Is dat iets waar jullie naar zoeken?
Elmer: Zeker niet. We zijn niet super politiek ermee bezig. Maar qua muziekstijl moet er wel pit in zitten.

Muziek is vaak het verlengde van de ingesteldheid van de artiest. Hoe gaat het met jullie?
Elmer: Zo deprimerend zijn we niet hoor. Energiek maar niet deprimerend.

Ondanks de stevige muziek en donkere teksten, noemen jullie jezelf nerds en dat vooral in jullie keuze voor films en series. Hoe hard beïnvloedt dat het schrijven van de teksten?
Nouri: Het bepaalt de atmosfeer. We zijn grote fans van Lord Of The Rings want die is ontzettend goed. Daarnaast kijken zanger Alan en ikzelf veel anime. Daar halen we de nodige inspiratie uit om te schrijven. Over het hele concept hebben Alan en Elmer al een boek geschreven: ‘The lore’. Alle muziek en teksten zijn daarop gebaseerd. Ik schrijf dan meestal de nummers en die worden dan aangevuld.

Jullie teksten zijn echt wel pareltjes te noemen.
Nouri: Dat klopt.
Elmer: Het is mooi te horen dat je dat erin terugziet.

De teksten hebben terug als protagonist ‘Tyrannt’ waar jullie met begonnen op ‘Tyrannotophia’ (2019) en ‘Aeons Of Oblivion’ (2021). Hoe ver kan je dat personage nog uitdiepen?
Elmer: Het kan nog een eindje doorgaan. Dat gedeelte van ‘The Loor’ speelt af in de toekomst. Tyrannt is verdergegaan en dat vind je terug in de teksten. Voorlopig zijn we nog niet klaar met dit verhaal.

Op ‘Argent Justice’ horen we maar liefst 15 verschillende zangers een stukje meedoen. Was het moeilijk om dat allemaal geregeld te krijgen of goed te doen klinken?
Elmer: We zijn er ruime tijd met bezig geweest. Het was vooral plannen wie we überhaupt op het nummer wilden en wie erbij paste. Het nummer zelf is een vervolg op ‘Argent Debt’. Dat kwam er tijdens de coronacrisis met vijf gastzangers. We misten het om live te spelen en wilden iets doen met andere vocalisten dus bedachten we om het nog groter aan te pakken, welke bands vinden we fijn en waar spelen we veel tours met samen. Zo hebben we de gastlijst voor elkaar gekregen.
Nouri: Het bijzondere is dat we het als een nummer beluisterd hebben en niet als een zanger. Het is niet zo dat we het willekeurig geschreven hebben. We hadden een selectie van met wie we willen samenwerken en wie willen we erop. Die hebben we dan een berichtje gestuurd met de vraag of ze zin hadden. Het nummer werd zodanig geschreven zodat elke vocalist tot zijn recht kwam. Dat hoor je erin terug.

Kenden jullie elkaar allemaal?
Nouri: Elke zanger die erop staat, staan we mee in contact of hebben we nog samen met getourd.

Het begon allemaal voor jullie in 2017 met de EP ‘Tsukuyomi’. Ondertussen worden jullie Europa’s beste deathcore band genoemd en speelden jullie samen met bands als Lorna Shore en Suicide Silence tot zelfs in Noord-Amerika. Dat is toch een compliment waard.
Elmer: Leuk om dat te horen.

Het was juist dikke pech voor Nouri die zijn visum niet in orde kreeg.
Elmer: Klopt en we zijn nu terug met het visumproces bezig. Het lijkt alsof het iets vlotter verloopt maar we zijn beter voorbereid. Toch zijn we er al met bezig sinds eind juni 2022 en nog steeds hebben we de visums nog niet in ons paspoort staan.

Er is zo een Belgische band (Evil Invaders – KDW) die het geprobeerd heeft zonder werkvisums en die hebben er enkele dagen in detentie gezeten vooraleer teruggestuurd te worden.
Elmer: En als je dat tegenkomt, riskeer je nooit meer een tour te mogen spelen in de V.S. Je kan er heen gaan met een toeristenvisum maar ze kunnen al die datums nagaan en zelfs je Facebookpagina controleren.
Nouri: Als je er toekomt met een toeristenvisum en je hebt een gitaarkoffer of delen van een drumstel bij, ga je snel tegen de lamp lopen. Dan kan je voor jaren de toegang ontzegd worden.

Ondertussen schreef je wel de instrumentale basis voor dit album toen je moest thuisblijven.
Nouri: Ik ben het gewoon en ik had nog contacten met de rest van de band zodat ik mijn ideeën kon delen. Zo verliep de samenwerking ontzettend goed. Het komt er bij mij gewoon uit. Als je het vaak genoeg doet kom je op een punt en dan gaat het bijna automatisch. Het is ook wel een kunst als je wil schrijven, maar over het algemeen hebben we nooit problemen gehad om muziek te schrijven. Er zit geen limitatie in. Bij dit album hebben we gekozen om er meer structuur en herhaling in te steken. Liefst zo zwaar mogelijk maar toch toegankelijk genoeg om het te kunnen beluisteren. Deze keer was structuur belangrijk. Voor hetzelfde geld benaderen we een volgend album anders. Het is een beetje aanvoelen en schrijven wat gestreamd wil worden en waar mensen naar willen luisteren. Je wil gewoon schrijven maar aan de andere kant moet je er ook je brood met verdienen. Dan ga je denken hoe je het kan perfectioneren zodat het beter verkocht kan worden.

Op ‘Heritage’ laten jullie een toch wel unieke sound horen. Het tempo klinkt soms uiterst traag en gaat dan terug snel omhoog; maar het laat de luisteraar nogal murw achter. Is dat de basis voor deathcore?
Nouri: Dat klopt volledig. Als je het vergelijkt met het vorige album lag de focus meer op het schrijven zelf en er is beter nagedacht over de plaatsing en de herhaling. Maar over het algemeen klinkt het nog steeds als herrie (lacht).

Had je al een eindgeluid in je hoofd voorzien?
Nouri: Meestal ga je eerst een skelet maken en vervolgens spreken we met elkaar af wat er nog op moet of breng je ideeën aan. Wat past erbij als de rest feedback geeft? Dan probeer ik dat te regelen of doe het uit mezelf. Ideeën van anderen leveren veel op. Als je het op je eentje doet is de focus er wel maar luister je er alleen naar. Zo kwam Alan op het idee om ergens een operazanger aan toe te voegen. Hij heeft die dan gecontacteerd en die is beginnen zingen met de nodige effecten erop. Dat geeft een heel ander contact.