Cross Vault – As Strangers We Depart
Iron Bonehead
Release datum: 28 mei 2021
“Cross Vault is een underground band, maar wel eentje die we graag op een festival als Keep It True zouden tegenkomen”
Vera Matthijssens I 9 juni 2021
Cross Vault is een underground band, maar wel eentje die we graag op een festival als Keep It True zouden tegenkomen. Na twee albums werd men getekend door Iron Bonehead Productions, maar na de EP ‘Miles To Take’ (2016) bleef het plots stil tot nu. Kwaliteit vergt tijd om te creëren, zullen we maar zeggen, want dit derde album ‘As Strangers We Depart’ is een aparte muzikale reis.
Men tracht dit te omschrijven als Viking doom metal met een episch karakter. Dat klopt. De songs hebben allemaal een aanzienlijke lengte en het tempo is traag. Bathory geeft men aan als grootste inspiratiebron (naast Solstice en het Engelse Warning uit de jaren negentig) en dat is dan ook goed te merken in de epische Vikingmelodie van opener ‘Golden Mending’. Niet verwonderlijk doet de cleane, veelal plechtige zang me ook aan Ereb Altor denken (al hebben deze laatste veel betere zangers in huis). Hier klinkt het soms vrij galmend en erg old school. Dat is geen bezwaar, want heel relax weet men toch te charmeren met zware doom nevels, tokkelende passages en fataal gesproken stuk.
Door schier simpele songs als het verhalende ‘The Unknown Rewinds’ (erg vredige, meeslepende gitaar leads) en sentiment dat put uit weemoed en droefheid laat men het hart spreken in de fraaie muziek die ook ‘Gods Left Unsung’ en ‘Other Rivers’ te bieden heeft. Dit Duitse vijftal neemt je mee naar mythische tijden, met een akoestisch intermezzo (‘Ravines’) en als besluit nog een instrumentaal nummer. Maar niet vooraleer het lange titelnummer nog even geïllustreerd heeft waar de band voor staat: traditioneel getinte doom metal met het epische gedachtengoed van Vikingen, bovenal erg melodieus. Dat sluit trouwens goed aan bij het thema waarover gezongen wordt. Want hier geeft men een groet aan al diegenen die hun thuisfront (vrijwillig of gedwongen) verlaten hebben en ook aan zij die op een bepaald moment terugkeerden en ontdekten dat ze vreemden geworden zijn op eigen bodem. Aldus een achterliggend verhaal over humane consequenties van irrationeel bestuur, emigratie en verlies. De soms beschouwende stijl van Cross Vault is een verademing in de hectische wereld waarin we vertoeven.