Geduld is een schone zaak. Het uit Leeds afkomstige Cognizance bracht in februari 2013 hun debuut EP ‘Inquisition’ uit. Het duurde vervolgens nog een ruim jaar voordat deze werd opgepikt door Lacerated Enemy Records en op de Lords Of Metal burelen terecht kwam. Ik vond het indertijd een heel fijn schijfje en was benieuwd waar ‘Inquisition’ toe zou leiden. En toen was het relatief stil. Vooruit, de band bracht het een en ander zelf uit, waaronder een paar digital only single releases, maar een volwaardige release liet lang op zich wachten. Tot nu! En, dat zal ik alvast verklappen… Da’s fijn.

De band bestaat nog altijd uit Alex Baillie (gitaar, backing vocals) en brulboei Henry Pryce, maar is sinds een kleine twee jaar aangevuld met David Diepold op drums en Chris Binns op bas. Muzikale koerswijzigingen zijn er…. Ietsjes. De band speelt nog altijd brute en overrompelende technodeath, doorspekt met solo’s en melodieuze stukken, vol variatie en die oh zo lekkere maar oh zo ongrijpbare mix van bruut en toch retepakkend. Knap!

Wat nieuw is, is de soms iets sferischere, killere, iets – dare I say it – meer blackened vibe, zoals op het titelnummer, dat verreweg het meest gevarieerde nummer op deze schijf is, met zelfs een bijna Ayreon achtig stukje epische clean vocals door Ole Børud van Extol. Over het geheel genomen scheurt de band echter met 166,6 kilometer per uur rechtdoor. Rechttoe-rechtaan melodieus? Brute-knal-in-je-smoel-proggy? De balans die het viertal weet te bereiken en gedurende de hele schijf ook weet te bewaken is razend knap.

Om het rijtje wie-doet-welke-gastbijdrage dan meteen ook maar even af te tikken: naast Børud horen we ook Derek Rydquist (The Faceless) meebrullen op ‘The Organic Citadel’, spelt Mendel Bij De Leij (van Aborted) een solo op ‘Strchynine Shift’, brult Job For A Cowboy’s Jonny Davy een mopje mee op ‘Strychnine Shift’, doet Jason Suecof (Crotchduster) een solo mee op ‘Ether Of The Void’, net zoals Ian Jekelis (Aborted) dat doet op ‘Existential Battle’. Zo. Hoe het ook zij qua gastwerk, Cognizance blijft op ‘Malignant Dominion’ haar eigen stijl trouw en scheurt, raast, giert, timmert en soleert zich een slag in de rondte op dit – helaas – slechts een heel klein half uurtje durende krachtpatsertje. De kwaliteit ligt constant hoog, zowel in gevarieerde songwriting als uitvoering, als sound. Het drumwerk van Diepold verdient een extra pluim, de man weet zowel in dienst van het nummer te spelen, als te excelleren en een partij gevarieerde patronen en breaks neer te leggen waar je U tegen zegt. Luister maar eens naar het uitstekende ‘Ether Of the Void’.

Het verbaast me niet dat Cognizance dit in zich heeft, het verbaast me wel dat het zo lang heeft geduurd voor een full-length het levenslicht zag. Laten we net als bij ‘Inquisition’ hopen dat dit tot meer moois leidt! Voor de liefhebber van het betere vinylwerk, ‘Malignant Dominion’ komt naast op CD en als digital ook uit op een fraaie plak geel/zwart splatter en/of clear vinyl.