Toen Sabaton omstreeks 2012 een ware gedaantewisseling onderging buiten zanger Joakim Brodén en bassist Pär Sundström, besloten de ‘afvalligen’ een eigen band te vormen met de Amerikaanse Burgeroorlog als thema. Dat lag aan de grondslag van Civil War. Ze namen zanger Nils Patrik Johansson (Astral Doors) onder de arm en waren vertrokken voor drie vlotte albums met historische teksten.

Vlak na het uitkomen van het meest recente album ‘The Last Full Measure’ (2016) gaf Johansson echter aan dat hij zich terugtrok uit de band. Ze huurden vlug Kelly Sundown Carpenter in om de tournees af te werken en dat is iedereen zo goed bevallen dat er besloten werd om de in België wonende Amerikaan als permanente zanger te engageren. ‘Invaders’ is het eerste album met hem, terwijl hij ook vlotjes als tekstschrijver aan het werk kon. Aan het thema blijft men trouw, al is de aanpak van Carpenter meer persoonlijk. Intussen was er wederom een ex-Sabaton lid het vertrek van Rikard Sundén komen opvangen, aldus worden de elf nieuwe songs op ‘Invaders’ voorzien van klaterende gitaarsolo’s van Thobbe Englund. Muzikaal is er (gelukkig) niets veranderd. Men speelt nog steeds vlotte power metal, aangezet met symfonische arrangementen en koorzang. Het timbre van Carpenter’s zang mag dan ietwat anders zijn, ook hij houdt van een theatrale, geladen voordrachtstijl in verhalende vorm én hij heeft natuurlijk een krachtige stem.

Men zet er een flinke vaart achter om te openen met ‘Oblivion’ (oosters tintje) en ‘Dead Man’s Glory’. Dat tweede nummer gaat over het Ierse verzet, bijgevolg worden onvervalste folk melodieën gebruikt voor een passende sfeer. Het gesproken stuk brengt even rust in het jachtige titelnummer. ‘Heart Of Darkness’ is dan weer filmisch, een beetje in de stijl van Kamelot. Halverwege kunnen we genieten van de ballade ‘Andersonville’ dat een hartverscheurend verhaal vertelt over gevangenen op die plek, maar daarna is het terug volle vaart vooruit tot we bij het beschouwende ‘Battle Of Life’ belanden en in de afsluiter ‘Custers Last Stand’ western invloeden horen. Op die manier wordt het een groots opgezet episch einde. Civil War heeft een eerste transformatie puik doorstaan en is klaar om met ‘Invaders’ een nieuw hoofdstuk te beginnen.