Laura Guldemond: “Floor Jansen trok inderdaad veel aandacht op tv, maar volgens mij zijn er uiteindelijk maar weinig mensen in Nederland daardoor ook echt geïnteresseerd geraakt in metal.”
Nederlandse zangeressen in de metal, daar zijn er nogal wat van. Veelal beperkt de keuze zich wel tot het hoekje van de symfonische metal. Het beukende Burning Witches uit Zwitserland is hier een uitzondering op. Met de krachtige heavy metalstem van Laura Guldemond uit onze lichtstad Eindhoven is deze band net een beetje anders dan bijvoorbeeld Nightwish, Xandria of Stream Of Passion. Burning Witches is een jonge maar hongerige band die in vier jaar tijd met vier volledige albums op de proppen zijn gekomen. Het laatste wapenfeit ‘Witch Of The North’ wijkt iets af van de klassieke heavy metal stijl en heeft een wat grootser en epischer geluid, maar is nog altijd op en top Burning Witches. Ter gelegenheid van het uitkomen van het album heb ik een half uurtje met Laura over de Skype gesproken over de band, maar ook over de metalscene in Nederland.
Jori van de Worp Ι 3 mei 2021
Je bent al de derde vandaag die ik in het Nederlands mag doen. Eerder had ik iemand uit België, en nog iemand uit Canada maar die kwam oorspronkelijk uit België. Dus interviews vandaag voor sites uit Nederland, België én Canada, maar allemaal in het Nederlands.
Nou, hoe is het mogelijk! Maar natuurlijk is dit de enige echte Nederlandse van de drie, dus leuk dat je ook even tijd hebt voor een magazine van eigen bodem. Ik ga je natuurlijk één en ander vragen over Burning Witches en het nieuwe album. Maar, als kaaskoppen onder elkaar, laten we ook even kijken naar de staat van metal in ons eigen landje. Te beginnen bij het stuk Burning Witches. Jullie hebben afscheid genomen van Sonia die verder wilde met haar eigen project Cobra Spell, en jullie hebben haar positie opgevuld met Larissa, een bekende van Romana. Hoe kijk je zelf terug op het afscheid en het verwelkomen van deze dames?
Het is natuurlijk altijd even stressen als dat soort dingen gebeuren. Je weet nooit hoe het gaat, maar het heeft heel goed uitgepakt. We zijn blij met Larissa, ze past goed bij de band qua gitaarspel en muzieksmaak en ik vind haar een fijn persoon. Wij zijn allebei wel introverte types, dus als ik naar Zwitserland naar de rest van de band moet blijf ik graag bij haar slapen omdat we elkaar daar goed in kunnen vinden. Ze kan ook nog eens goed koken, ze is een echte teamplayer en heeft een hoop dingen betreft corona uitgezocht.
Ondanks de wissel was er al heel snel een nieuw album, het duurde nog geen jaar sinds de vorige. Ik heb hem alvast mogen luisteren, veel herkenbare maar ook heel veel nieuwe elementen. Om maar bij het begin te beginnen, dat Ensiferum-ademende intro en daarna ‘Witch Of The North’, veel grootser en meeslepender dan jullie werk tot nu toe.
Dat was ook de insteek. We hadden het thema “witch of the north” waar we omheen gingen schrijven, dus de Noorse mythologie en die sfeer kwamen al snel boven. De nummers moesten op zichzelf ook verhalend zijn, dat maakt de nummers langer en ook dynamischer. De “witch” zelf is Freya. Romana was een tijd geleden met een riff gekomen die erg viking-achtig klonk, beetje Amon Amarth, dus ze dacht direct de woorden “witch of the north”. Vervolgens werd ik gebeld met de vraag “Hee Laura, schrijf even een nummer over witch of the north! Misschien ook leuk om het hele album in dat thema te zetten”.
Daar moest ik even voor gaan zitten natuurlijk. Ik luisterde het nummer wat ze had gemaakt, begon wat te zoeken over de mythologie en daar kwamen toffe dingen uit. Freya wordt ook gezien als de godin die heksen krachten geeft om in de toekomst te kunnen kijken. Dat was het moment dat alle puzzelstukjes op de plaats begonnen te vallen, want dat wisten we nog niet. Er is ook een godin Frigg, en soms worden Freya en Frigg gezien als één. Freya was ook de godin van liefde én van oorlog, dus een pittige dame, een tof onderwerp.
Vond je het lastig om dit soort dingen te schrijven in plaats van de meer straightforward heavy metal die jullie tot nu toe gedaan hebben?
Eigenlijk maakt dit het juist makkelijker. Je moet natuurlijk wel wat onderzoek doen in de achtergrond, maar dan komen de ideeën eigenlijk vanzelf. Dus je hoeft niet te wachten op de vlaag van inspiratie die je nodig hebt voor een losstaand nummer, je haalt de inspiratie naar je toe. Wat ik wel lastiger had gevonden was echt een verhaallijn van nummer tot nummer maken, dan moet je echt alles netjes op elkaar aan laten sluiten. Dit gaat wel allemaal over de Noorse mythologie, maar het staat in zekere zin ook los van elkaar. Ik heb wel over een conceptalbum nagedacht hoor, maar dat lijkt me toch echt wel heel lastig.
De meer thematische aanpak dan écht een concept met verhaallijn zorgt er ook voor dat jullie dit nieuwe goed kunnen combineren met de stijl van jullie eerderen albums. Zeker een stuk als ‘Dragons Dream’ voelt ook gewoon weer lekker oldschool aan. Ander opvallend stuk is natuurlijk de ballad-achtige ‘Lady Of The Woods’. Ook weer Freya deze lady?
Nee deze gaat dan weer niet over Freya. Het leek me heel tof om een nummer te schrijven over een succubus, maar dat is natuurlijk Grieks. Dus ik ben gaan Googelen om te kijken of er ook een Noorse variant van dit wezen bestaat. Ik kwam daarbij op een soort boswezen, een vrouw met een koeienstaart die probeert mannen te verleiden. Als het haar niet lukt kan ze zich tegen je keren en dan, kijk maar uit haha. Dus eigenlijk is het een soort Noorse succubus waar dit stuk over gaat.
Wel interessant dat je dit zo zegt, juist omdat je dit er niet zo uithaalt in de muziek.
Het is subtiel inderdaad. De muziek staat hier vooral op het verleidelijke en het romantische, op de toverkracht en de charme die ze heeft. Je kan een paar zinnen vinden in de tekst die verklappen dat het niet helemaal oké is.
Als er nog één ander nummer is op het album waar je iets over kwijt zou willen, welke zou het dan zijn?
Oef dat is een moeilijke… Soms heb ik me niet helemaal aan het thema gehouden en een onderwerp er een beetje in proberen te wringen. Veel mensen kennen de serie of videogame “The Witcher” wel. Ook daar komt een heks in voor, Jennifer. Het nummer ‘Tainted Ritual’ is op haar personage gebaseerd. Ze was een buitengesloten en gehandicapt kind die er gek uitzag en ook nog vreemde krachten had waar ze niet mee om kon gaan, dus haar ouders stopten haar weg in een stal. Tot ze gekocht werd door iemand die haar tot heks op ging leiden. Ze gaat dus in de serie van zielig kind tot heel imposant personage en dat vond ik een tof verhaal, tegelijkertijd zielig maar toch episch. Op een gegeven moment… Oh spoiler alert trouwens: op een gegeven moment komt ze bij de zee en komt het stuk verhaal dat ze als heks nooit kinderen zou kunnen krijgen. Iets waar ze heel erg mee worstelt omdat ze dit, net als veel andere mensen, toch erg belangrijk vindt.
Hier wilde ik iets mee dus ik heb van de koude zee toch een noordelijke variant gemaakt door er “land of a thousand lakes” van te maken, zo kon ik het nummer toch het thema insmokkelen. Het is niet de enige plek waar ik wat heb gesjoemeld hoor. In plaats dat Freya kracht geeft aan heksen heb ik daar af en toe druïden van gemaakt, klonk toch wat vetter en in die tijd overlapten de rollen en verhalen over heksen en druïden ook wel een beetje. Bovendien heeft het woord heks toch wel een iets andere lading dan wat er in de Noorse mythologie mee wordt bedoeld.
Ook hebben jullie weer een cover opgenomen, en jij bent met ‘Hall Of The Mountain King’ van Savatage gekomen.
Ja, een supertof nummer. Het past ook goed bij het thema met grotten en bergen, plus dit nummer is ook heel episch en verhalend en ook qua dynamiek past het erg goed bij het album. Daarbij lekker old school, dus de keuze was makkelijk toen ik daarmee aankwam. Toen die keuze was gemaakt maakte ik me wel zorgen of ik het goed zou kunnen zingen, het is natuurlijk best een heftig nummer. Maar na wat oefenen bleek het toch heel goed te gaan.
Ik ben heel benieuwd! Wat zijn de plannen van de band voor wanneer straks de laatste beperkingen zijn opgeheven?
Als het aan mij ligt zoveel mogelijk optreden. We hebben inmiddels ook een management in Amerika dus ook dat continent ligt nu open voor ons. Japan is ook een mogelijkheid, we hebben een limited editie voor Japan waar ook die cover opstaat. We gaan het zien? We hebben een tour staan met Primal Fear in de herfst, hopelijk gaat daar nog iets van door maar het is afwachten.
Laten we eens even inzoomen op ons eigen landje dan. Inmiddels anderhalf jaar geleden hadden we een opmerkelijk moment. Floor Jansen van Nightwish won een tv programma, ze wist de harten van honderdduizenden Nederlanders te stelen en trok ineens volle theaters. Best wel uniek voor een land waar metal nooit de televisie bereikt. Heb jij hier ook iets van gemerkt als collega metalzangeres?
Nee eigenlijk niet, en ik weet ook niet zo goed waarom. Misschien omdat Floor toch wel meer een mainstream stemgeluid heeft, en de optredens die ze deed op de televisie zat natuurlijk ook nauwelijks metal tussen. Floor is natuurlijk een geweldige zangeres en heeft die muziek prachtig gezongen, maar het was geen metal. Floor Jansen trok inderdaad veel aandacht op tv, maar volgens mij zijn er uiteindelijk maar weinig mensen in Nederland daardoor ook echt geïnteresseerd geraakt in metal. Ik had stiekem ook wel de hoop, maar ik heb er helaas niks van gemerkt.
Zijn er op dit moment nieuwe Nederlandse artiesten die je zelf leuk vindt? Metal of geen metal.
(Na lang nadenken): Ik heb laatst een band gehoord uit Eindhoven die waren erg goed. Maar het was niet direct mijn stijl muziek, meer een beetje core-achtig. Ben helaas de naam vergeten, sorry. Maar het was wel goed!
Het is wel een genre wat het in Nederland goed doet, core en de extremere en moderne varianten van metal. Heavy metal en aanverwante genres zijn toch vaak wat ondergeschoven kindjes qua populariteit, zeker als je het vergelijkt met een land als Duitsland. Is er hier voor jou een beetje brood te verdienen in de muziek?
Brood sowieso niet, daar zijn we echt nog niet groot genoeg voor. Het zal ook nog wel even kunnen duren. Neem bijvoorbeeld de band Gloryhammer met de zanger van Alestorm op de toetsen. Gloryhammer is al best bekend en de hele band leeft ervan, behalve de zanger. Puur om het feit dat hij in Zwitserland woont en dat is gewoon een ontzettend duur land. Dus stel wij worden groter en ik verhuis daarom naar Zwitserland, dan zal het alsnog krap worden om er echt van te leven tenzij we echt heel groot worden. Zelf geef ik ook zangles, dat doe ik nu twee dagen per week.
Stel ik werf meer leerlingen en ga vier dagen lesgeven dan zou ik ervan rond kunnen komen. Verder heb ik een Patreon pagina waarop mensen abonnementen op af kunnen sluiten, daar verdien ik ook wat mee. Ik neem iedere maand een cover op die je daar kan luisteren. Mensen kunnen me dan steunen omdat ze mijn video’s op Youtube leuk vinden en dan geef ik ook wat vocal coaching video’s, vlogs en dat soort dingen. Af en toe is er wat “behind the scenes” materiaal, zoals bijvoorbeeld van de opname van onze videoclip in Polen. Verder heb ik nog een webshop met wat spullen. Alles bij elkaar ben ik er bijna. Als ik wat geld tekort kom moet ik nog wat klusjes buiten de muziek doen.
Er moet sinds het wegvallen van live shows ook wel een behoorlijke brok tijd voor je zijn vrijgekomen voor dat soort dingen?
Klopt, maar ik heb wat dat betreft ook wel een beetje wat steeds meer mensen door de corona hebben. Er zijn wel dingen te doen, maar weinig waar ik echt warm van word. Als er bijvoorbeeld een optreden of een feestje aankomt heb ik iets om naar uit te kijken, maar dat kan allemaal niet op het moment. Ik heb een livestream gehad, maar eigenlijk had ik er daarvoor al de pest in en nu helemaal haha. Het is het zwarte gat van “wat nu?”. Aan het begin van de lockdown ging ik net samenwonen met mijn vriend, dus toen heb ik het hele huis een beetje georganiseerd, tuin mooi gemaakt enzo. Ik heb wat goed spul gehaald om zelf mijn nagels te doen, dat is nu voor de eerste keer fatsoenlijk gelukt. Dus acrylnagels zetten zal mijn nieuwe hobby wel worden. Normaal sportte ik ook wel veel, maar de sportscholen zijn dicht en dat helpt niet voor de motivatie. Wel heb ik aan het begin van de lockdown een oproep gedaan om gastvocalen te verzorgen, daar is wel animo voor geweest. Moet ik misschien weer eens doen, want dat was wel leuk. Ik heb onder andere een klein stukje voor Eleine gedaan, voordat ze Liv Kristine als leadzangeres hebben aangenomen. En oh ja, ik heb inmiddels ook iets teveel huisdieren haha. Luipaardgekko’s die kleintjes hebben gekregen, maar daar is het ook lastig een nieuw huisje voor te vinden.
Heb je naast Burning Witches en gastvocalen en zo ook nog andere muzikale toekomstplannen?
Voorlopig vind ik het wel even goed, met Burning Witches en alle andere zaken heb ik voldoende ballen hoog te houden. Maar als ik verder vooruit kijk, het zou me ook tof lijken om muziek te kunnen schrijven voor een compleet ander genre. Niet als artiest maar juist muziek schrijven voor andere mensen. Misschien als Burning Witches ooit op pauze zou gaan zal ik me meer richting een mix van symfonisch en elektronisch willen ontwikkelen. Iedereen kent natuurlijk Amaranthe maar ik zou daarbinnen wel een andere sound willen zoeken. Juist omdat ik het verhalende van ons nieuwe album erg leuk vond zou ik daar ook meer mee willen doen. Dus elektronisch, cinematisch maar ook met wat gitaren en metal erin, niet te soft. Maar voor nu heeft Burning Witches natuurlijk gewoon voorrang, go with the flow.
Lijkt me een goed citaat om mee af te sluiten, maar als je zelf nog iets te melden hebt aan de lezers van Arrow Lords Of Metal dan is nu het moment.
Niet meer dan een verzoek om onze sociale media in de gaten te houden. De nieuwe release komt eraan dus schaf hem aan, en hopelijk zien we iedereen snel op een festival of bij een clubshow.
