Soms krijg je erg weinig informatie bij een album en dan lees je tegen beter weten in het promo-blaadje even door. Regelmatig wordt dan de indruk gewekt dat je met een band te maken hebt die al een eeuwigheid meegaat en is het even slikken als onwetende recensent. Nader onderzoek wijst uit dat de door Brass Owl gewekte indruk lichtelijk overdreven was en dat ‘State Of Mind’ min of meer hun debuutalbum is.

Het is een fijne plaat waarop muzikaal gezien nogal wat voorbij komt en er daardoor niet makkelijk een speld in gepind kan worden. Maar als ik zeg dat de heren uit Ohio een gitaar gedreven, heavy rock spelen dan is dat toch wel een realistische mededeling. De woorden funky, lekker los en tegelijkertijd strak komen naar boven als ik meerdere malen door de muziek heen wandel en hoor hoe de gitaar varieert van stevige riffs tot gelikt solowerk, waarbij genoemde solo’s zo uit de mouw geschud lijken. Er klinkt dan ook een hoge mate van spontaniteit door in deze nummers en door bepaalde stukjes te herhalen ontstaat er een sound die richting de stoner rock neigt. Toch ontbreekt het op ‘State Of Mind’ ook niet aan bluesy vibe zo hier en daar.

Er valt dus wel wat te halen op deze plaat, waarop door de interessante tempowisselingen de muziek soms van rustig en opbouwend explodeert in een up-tempo riff-aanval waarbij je vanzelf heen en weer gaat bewegen terwijl je hoofd peristaltische bewegingen richting de hemelen maakt. Het is een leuk album, Brass Owl heeft hart voor de zaak, maar het is niet iets nieuws of super origineel, ondanks de heerlijke, verse kijk op allerhande meelopers in het nummer ‘No Filter/Stay Trendy’ en het begeestigde gitaarwerk. Liefhebbers van stoner en blues rock en muziek die net iets te ruig voor de radio is maar die je niet tussen je metal collectie zet zullen dit zeker waarderen.