Body Count – Merciless
Sony Music
Release datum: 22 november 2024
“Het album toont een strak spelende band en een zanger die, ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd, nog steeds vol energie zit en messcherpe raps levert.!”
Koen de Waele I 15 november 2024
35 jaar geleden begon Body Count als een hobbyproject van rapper Ice-T en zijn vriend Ernie C. Al snel vonden ze drie gelijkgestemde muzikanten en in 1992 brachten ze hun debuutalbum ‘Body Count’ uit, met het legendarische nummer ‘Cop Killer’. Ondanks de wereldwijde controverse rond dat nummer, werd de band er beroemd mee.
In 1996 stierf drummer Beatmaster V aan leukemie, gevolgd door D-Roc aan lymfeklierkanker en bassist Mooseman bij een drive-by shooting. Na deze tragische verliezen bracht de band nog drie albums uit, maar de kwaliteit nam helaas af.
De grote comeback kwam in 2014 met het album ‘Manslaughter’. Sindsdien is Body Count weer een gevestigde naam, met meerdere wereldwijde tours en optredens op de meest gerenommeerde metalfestivals. Een leuk weetje: de man die ooit de Amerikaanse politie tegen zich kreeg met ‘Cop Killer’, verdient nu veel geld als politierechercheur in de tv-serie ‘Law & Order’.
‘Merciless’ is inmiddels hun achtste album en werd geproduceerd door Will Putney, een expert in het creëren van stevige albums.
Na een onheilspellende intro genaamd ‘Interrogation’, waarin dreigende gitaren een ondervraging op leven en dood begeleiden, begint het eerste nummer ‘Merciless’. Hoewel het niet uitzonderlijk woedend of agressief klinkt, blijft het meteen hangen dankzij opvallend gitaarwerk en een doordringend, computergestuurd klinkend refrein. Ice-T zingt niet meer, maar spuwt agressieve raps, iets wat hij door het hele album volhoudt.
‘Purge’ verwijst naar de Amerikaanse filmreeks en begint met dezelfde intro als de zuiveringsnacht. George Corpsegrinder van Cannibal Corpse versterkt Ice-T met zijn grunts, wat resulteert in een keihard en uitstekend nummer. Hetzelfde geldt voor ‘Psychopath’, waar Joe Badolato van Fit For An Autopsy zijn gal spuwt. Body Count schuwt niet om klasse-justitie en politiek aan te vallen, zoals in ‘Fuck What You Heard’, dat gaat over Democrips en Bloodpublicans.
Een opvallende afwijking is de langere cover van Pink Floyd’s ‘Comfortably Numb’. Hoewel Ernie C niet de perfecte gitaarsolo speelt, richt hij zich op emoties en slaagt daarin. Het nummer klinkt als een ballad en biedt een welkome afwisseling tussen de agressieve raps. In ‘World War’ worden verschillende landen en religies genoemd die kernwapens bezitten en in staat zijn een vernietigende wereldoorlog te starten.
‘Merciless’ volgt dezelfde lijn als ‘Bloodlust’, ‘Carnivore’ en ‘Manslaughter’. Het album toont een strak spelende band en een zanger die, ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd, nog steeds vol energie zit en messcherpe raps levert.