Blast From The Past III in Kubox, Kuurne (BE) – 3 december 2023
“Vanwege de uitstekende line-up en de dito organisatie was Blast From The Past 2023 wederom een succes en kan de organisatie terugkijken op een uiterst geslaagde jubileum-editie”
Het tienjarige jubileum van het jaarlijkse Blast From The Past festival beloofde weer een succesvolle editie te worden. Met bands zoals onder andere Witchfynde, Vengeance, Exumer en hoofdact Angel Witch kon dat ook moeilijk misgaan. Naast de prima line-up had de organisatie ook de randvoorwaardelijk zaken (eten, drinken, metal market) uitstekend voor elkaar en werden de bezoekers op alle mogelijke manieren in de watten gelegd. De muziek is echter nog altijd het belangrijkste en op ook dat gebied werden we op deze zaterdag 2 december op onze wenken bediend. Het enige smetje op de gehele dag was de aankondiging dat volgende jaar Blast Of The Past een jaartje pauze gaat nemen vanwege de geboorte van een kindje bij de organisator, maar er werd beloofd dat ze in 2025 sterker dan ooit terug gaan keren. Daar gaan we dan maar van uit, want ook dit jaar was Blast From The Past een uitermate geslaagd muziekfeestje!
15 december 2023 I Tekst: Sjak Roks| fotografie: John Scheffers Fotografie
Om half één warden de deuren van de Kubox in Kuurne geopend en kon het publiek langzaam maar zeker de zaal betreden. Zoals gewoonlijk was het nog niet erg druk toen opener Toledo Steel het podium betrad, maar dat weerhield de band er zeker niet van om enthousiast uit de startblokken te schieten. Het dient te worden gezegd dat de traditionele metal van dit Engelse vijftal er in ging als de spreekwoordelijke koek. Beide gitaristen Tom Potter en Michael Lewis zorgden voor de heerlijke riffs en de ene na de andere lekkere gitaarsolo werd op de aanwezigen afgevuurd. De set bestond uit een mix van het materiaal van hun twee uitgebrachte studio-CDs, maar men had ook nog plek ingeruimd voor een uitstekende versie van het Judas Priest nummer ‘Heading Out To The Highway’. Bij de afsluiter ‘Toledo Steel’ was het dan ook terecht al een stuk drukker geworden in de zaal. Lekkere manier om de dag te openen!
Het in de begin jaren tachtig door ex-Scorpions-drummer Rudy Lenners opgerichte Steelover was de tweede band van de dag. Na de release van hun debuutplaat ‘Glove Me’ in 1984 is het een behoorlijke tijd stil geweest rond deze Belgische band, maar vorig jaar verscheen ineens hun tweede album ‘Stainless’. Net als in de jaren tachtig werd die plaat gedomineerd door mid-tempo heavy metal tracks die het live behoorlijk goed doen. Toch waren het vooral de nummers van het mijns inziens ondergewaardeerde debuutalbum die voor de meeste respons zorgden. Steelover zette een degelijk optreden neer, maar behoorde zeker niet tot de uitschieters van de dag.
Dat was absoluut wel het geval voor de mij volslagen onbekende Franse band Existance! De band is reeds vanaf 2008 aan de weg aan het timmeren en heeft tot op heden een viertal full-length albums op de markt gebracht. Geweldig gitaarspel van beide gitaristen Antoine Poiret en Julian Izard met de meest fraaie riffs en waanzinnige solo’s zorgden voor een erg energiek en spetterend optreden. Ook de vocalen van zanger/gitarist Izard waren erg indrukwekkend te noemen, evenals het geweldige song materiaal. Existance was voor mij persoonlijk de grootste verrassing van de dag en hun optreden was in mijn beleving dan ook het beste van het gehele Blast From The Past festival.
Vanuit Frankrijk is de oversteek richting Spanje zo gemaakt en dus gingen we verder met de uit Murcia afkomstige band Hitten. Daar waar Existance echte traditionele heavy metal speelde, zocht Hitten zijn heil in een meer melodieuze benadering met een grote rol voor de gave stem van zanger Alex Panza. De zanger is klein van stuk, maar zijn vocalen zijn absoluut groots te noemen. Ondersteund door de fraaie riffs van beide gitaristen Dani en Johnny Lorca wist Alex Panza zich te ontpoppen tot de grote smaakmaker van de band. Naast prima uitvoeringen van hun eigen songs verrastte de band ook nog door een puntgave uitvoering te spelen van Dokken’s megahit ‘Unchain The Night’.
Bij het Britse (Andy Coulton’s) Witchfynde is het “van dik hout zaagt men planken”-gehalte weer een stuk hoger en dat is spekkie voor het bekkie voor de New Wave Of British Heavy Metal liefhebbers. Onder de bezielende leiding van bassist Andro Coulton wordt een puntgave set afgeleverd, waarin met name de nieuwe zanger David Murray zowel vocaal als qua podiumpresentatie in positieve zin opvalt. Het is voor mij totaal onbegrijpelijk dat deze gast voorheen alleen in coverbands heeft gespeeld, want hij beschikt over een prima stem. Middels een Youtube-filmpje kwam Andy Coulton hem op het spoor en het binnenhalen van David is een schot in de roos geweest. Ook de nieuwe lead gitarist James Lowe wist middels de nodige verdienstelijke solo’s de aandacht op zich te vestigen. Het Witchfynde song materiaal deed de rest, met natuurlijk als absolute uitschieters ‘Leaving Nadir’ en afsluiter ‘Give ‘Em Hell’. Sterk optreden, dat veel positieve reacties van de uit het publiek ontlokte.
Ook het Nederlandse Vengeance is bezig aan zijn tweede jeugd en daar zouden ze op Blast From The Past terdege kennis mee maken. Gezien de energieke performance van het vijftal op deze dag is het bijna niet voor te stellen dat de band al weer zo’n veertig jaar meedraait. Met Gert Nijboer en gastgitarist Serge Naberman (Rebelstar) staat er een prima gitaartandem op de planken, maar zoals vanuit wordt de show natuurlijk gedicteerd en bij tijd en wijlen ook gestolen door frontman Leon Goewie, die ook nog eens erg goed bij stem blijkt te zijn. Bij de eerste twee nummers ‘Take It Or Leave It’ en ‘Deathride To Glory’ lijkt het er op dat de band nog even op stoom moet komen, maar vanaf het derde nummer in de set gaat het dak er af. Met klasse-nummers zoals ‘Take Me To The Limit’, het schitterende ‘May Heaven Strike Me Down’, ‘Power Of The Rock’, het onvermijdelijke ‘Rock And Roll Shower’ en (natuurlijk) ‘Arabia’ tonen ze op niet mis te verstane wijze aan dat ze anno 2023 nog steeds een band te zijn om terdege rekening mee te houden. Ondanks het feit dat Vengeance in mijn bescheiden mening over het beste song materiaal beschikt, kunnen ze op deze dag toch niet tippen aan het Franse gezelschap Existance. Desalniettemin is Vengeance één van de beste bands van de dag.
De Duitse cult band Exumer had de moeilijke taak om het prima optreden van Vengeance op te volgen, maar de compromisloze thrash van onze Oosterburen leende zich daar uitstekend voor. Niet lullen, maar poetsen zal de band gedacht hebben. Frontman Mem V. Stein weet het publiek enorm op te zwepen en de grootste (en eigenlijk enige) moshpit van de dag is een feit. Het valt op dat met name de oudere nummers van hun klassieke albums ‘Possessed By Fire’ en ‘Rising From The Sea’ het best in de smaak vallen bij het publiek. Het lijkt wel of men alle energie gedurende de gehele dag heeft opgespaard om dat tijdens het uurtje Exumer te laten ontsnappen. Als afsluiter ‘Possessed By Fire’ de set tot een einde brengt zijn zowel de band als het publiek uitermate voldaan en tevreden.
Ook het Engelse thrash-combo Onslaught bestaat reeds sinds 1983 en is dus ook al zo’n veertig jaar actief. Dat was ook wel te zien want op het podium is de band een goed geoliede machine, zelfs bij afwezigheid van gitarist Nige Rockett die herstellende is van een operatie. De band speelde nummers van zo ongeveer al hun releases, maar ook bij Onslaught moet gemeld worden dat met name de nummers van het geweldige ‘The Force’ (reeds uit 1986) het meest in de smaak vielen. Natuurlijk werd er afgesloten met het razende titelnummer van het in mijn ogen redelijk ondergewaardeerde debuut ‘Power From Hell’. Prima performance van dit sympathieke gezelschap.
Tsja, en dan de afsluiter Angel Witch! Als er een band is die het verdient om extra erkenning te krijgen dan is het dit rondom zanger/gitarist Kevin Heybourne geformeerde gezelschap wel. Hun gelijknamige debuutplaat is natuurlijk een ultieme New Wave Of British Heavy Metal klassieker en het was dan ook niet meer dan normaal dat het grootste gedeelte van de setlist bestond uit een bloemlezing van deze plaat. Nummers als ‘Atlantis’, ‘Sorcerers’, ‘Confused’, ‘White Witch’ en ‘Angel Of Death’ hebben ruim veertig jaar na dato nog steeds niets van hun charme en kracht verloren en blijven ook heden ten dage nog moeiteloos overeind staan. En als je de toch al prima set nog weet af te sluiten met het geweldige ‘Angel Witch’ heb je de status als headliner gewoon verdiend. Ook het aanwezige publiek gaat mee in de euforie en brult elk nummer zo ongeveer uit volle borst(en) mee. Angel Witch heeft het tienjarige Blast From The Past festival op een heerlijke manier afgesloten, zoveel is wel zeker.
Vanwege de uitstekende line-up en de dito organisatie was Blast From The Past 2023 wederom een succes en kan de organisatie terugkijken op een uiterst geslaagde jubileum-editie. Zoals eerder vermeld gaat er volgend jaar een 2024-editie plaatsvinden, maar ik kijk nu alweer uit naar 2025 waar dit altijd prima feestje weer op de kalender zal staan. Be there!
Social media