Berzerker Legion- interview met Alwin Zuur
Alwin Zuur: “Sorry want iedereen doet zijn best maar in mijn ogen zit er zoveel troep en inspiratieloze metal bij. Dan vind ik toch dat we er een heel stuk bovenuit steken.”
Drie jaar na het debuut ‘‘Obliterate the Weak’ is Berzerker Legion daar terug met opvolger ‘Chaos Will Reign’. Gitarist Alwin Zuur (Asphyx) verzamelde een groep van death metal veteranen rondom zich heen en zou gerust de term superbandband kunnen krijgen. Maar bescheiden zoals Alwin is, haat hij die term. Het belangrijkste is dat de Berzerkers terug zijn en een dijk van een death metal plaat afleveren dat bekend in de oren klinkt maar op zijn manier toch uniek te noemen is.
Koen de Waele Ι 27 oktober 2023
Hallo Alwin. Dit interview gaat over het nieuwe Berzerker Legion ‘Chaos Will Reign’. Het tweede. Was er voor jou veel verschil met het hele opnameproces van debuut ‘Obliterate the Weak’.
Eigenlijk hebben we deze keer zowat hetzelfde gedaan als bij het debuut. Tomas en ikzelf zijn de muziekschrijvers en we schrijven elk aan ons deel van de nummers. Ik zit dan meestal in de kamer waar je me nu ziet met een laptop. Dat is hier mijn basis. Ik neem aan dat je de nieuwe plaat al gehoord hebt? Er zit meer melodie in. Ik heb hier in mijn basis enorm veel geschreven aan de structuur en de basis van de nummers. Dat stuur ik dan naar de andere jongens. James (Stewart – drummer) woont ondertussen in Polen. Hij neemt daar zijn drumpartijen op en stuurt dat dan terug. Ik heb hier in de buurt een vriend die een thuisstudio heeft. Ik ga daar een weekendje zitten en speel dan al mijn partijen in. Als de nummers klaar zijn met de echte drums erbij, gaat alles richting Jonny (Pettersson – vocalen) die dan zijn zanglijnen schrijft. Als ik een bepaald nummer schrijf, heb ik al een bepaald beeld in mijn hoofd van welke tekst er moet bijstaan. Als ik Jonny zijn zanglijnen krijg, pas ik nog wat aan. Daar moet nog wat meer bij en dat moet weg. Als dat allemaal klaar is, werd het naar Jonas Kjellgren en zijn Black Lounge Studio gestuurd. Die heeft dan alles gemixt en afgewerkt.
De eerste plaat hebben we net zo gedaan. Je kan een goede plaat maken door met zijn allen in de studio te kruipen maar zoals onze manier werkt het ook. Op alle fronten hebben we deze keer een grote stap voorwaarts genomen, zowel qua schrijven, structuur en productie. De eerste plaat werd gemixt en gemasterd door een vriend in Duitsland. Ik was supertevreden over die productie en het totaal kostte een habbekrats. Nu is het gedaan door een professional die al heel wat ervaring heeft als producer maar ook zelf muzikant is. Als je de huidige mix gaat vergelijken met die van de vorige plaat hoor je het verschil. En ik vond de vorige al vet. We hebben nu meer betaald maar ik denk dat we het nu toch beter gedaan hebben. Het is de logische opvolger met dat melodieuze en brute door elkaar maar het klinkt volwassener.
Er gaat wel wat tijd over want jullie werden opgericht in 2016 en nu in 2023 verschijnt het tweede album.
Officieel bestaan we al sinds 2012. Toen waren we met Asphyx op tour met Hypocrisy en ontmoette ik Tomas voor het eerst. Er was direct een leuke klik en we wilden wel eens iets samendoen. De zondag erna vlogen we dan naar huis en dan werd het jaren stil. Ik had wel wat muziek opzij staan waar ik niet echt iets met gedaan had en stuurde hem dat een paar later op. Hij vond het gaaf en stuurde me dan wat werk terug dat hij geschreven had. Zo zijn we dan eindelijk begonnen aan een album van elf of twaalf nummers. Dat was best goed en in 2016 zijn we dan op zoek gegaan naar andere leden. Vanaf dan werd het een echte band en niet juist twee jongens die enkel wat muziek uitwisselden. Pas in 2020 kwamen de eerste nummers uit.
Zijn er bepaalde regeltjes die jullie willen of moeten volgen op gebied van death metal genre? Zodat het toch anders klinkt dan basisbands Asphyx, Hypocrisy, Dark Funeral of Decapitated.
Neen. In deze tijd ontkom je er toch niet aan dat er wel iets bekend in de oren klinkt. Asphyx zit er echt niet in want dat is een uniek geluid en structuur van nummers. Hypocrisy heeft ondertussen zoveel stijlen in hun muziek zitten. Tomas wist van mijn liefde voor de oude Gotenburg metal. Dat was zo al bij mijn eerste plaat ooit. Namen uit de jaren negentig zoals het oude Dark Tranquillity, In Flames en At The Gates maar ook meer obscure en onbekende namen. In Asphyx kan ik daar niet echt mijn ei in kwijt. Je kan daar geen prachtige melodieën insteken want dan is het Asphyx niet meer. Dat zat er wel bij in mijn oude band Escutcheon. Tomas wist dat het mijn richting ging zijn. Tomas heeft zijn eigen manier van schrijven en onze schrijfstijlen vertonen overeenkomsten maar ook tegenstrijdigheden. Dat hoor je vooral terug in de nummers van zijn hand en in mijn nummers. Ze zijn anders maar gaan wel dezelfde richting uit en passen op die manier bij elkaar. Laat dat nu net de pracht van de plaat zijn want die blijft dynamisch klinken. De bandleden hebben de neuzen in dezelfde richting maar dan heel breed, zolang het maar acceptabel blijft. Zo ben ik weken bezig geweest om de juiste volgorde van de nummers te bepalen. Ik heb dat naar me toe getrokken en daar werd echt lang over nagedacht. Ik zorg om matig snelle af te wisselen met snelle nummers. Zo staat het tragere ‘This Is The End’ in het midden en wordt dat gevolgd door ‘Damnation’ wat een supersnel nummer is.
De verrassing voor mij was een beetje vocalist Jonny Petterson die zo een uitstekende prestatie leverde. Hij is actief in zestien bands en ik ken er geen enkele van. Hoe meer underground kan je nog zijn?
We hebben zelfs de rem op Jonny moeten zetten of hij ging erover. Hij is in mijn ogen een van de beste death metalzangers ter wereld als je hoort wat hij kan met zijn stem. Hij laat zoveel zangers achter zich. Hij had lid kunnen zijn van een grote band maar is altijd underground gebleven. Hij doet het voor de passie. Op de nieuwe plaat levert hij zijn beste prestatie ooit. Ik heb met Jonny deel uitgemaakt van God Forsaken en dat was ook al best te doen. Er zaten zelfs ex Amon Amarth leden bij maar zo goed als Berzerker Legion is dat toch nooit geworden. Wat Jonny op ‘Chaos Will Reign’ doet gaat zelfs mijn petje te boven. Wat een overgave heeft hij gedaan om erin te zing, ongelofelijk gaaf.
Er is maar één zanger die hetzelfde kan als hij en dat is Peter Tägtgren van Hypocrisy zelf. Verder kan ik niemand opnoemen die hetzelfde bereik heeft als die kerel. Er zijn die lage tonen maar hij kan ook zo hoog. Hij kan zelfs in één teug overschakelen van laag naar hoog en dat is ongekend. Maar het was zeker waardevol voor de plaat. Je kan een nummer schrijven en dat goed vinden maar toen ik na de mix hoorde wat Jonny presteerde. ‘From The Darkness Inside’ had ik geschreven maar ik vond het niet goed genoeg voor het album. Ik had het zo ook in de Dropbox gezet: leuk maar niet echt goed genoeg. Jonny vond het megasterk en heeft er dan zijn zang opgezet. Uiteindelijk werd het zo een sterk nummer. Met zijn zanglijnen en stem kan hij een nummer volledig doen heropleven.
Ben je soms nog geschrokken als je het resultaat hoort.
Ja hoor. De mix is al maanden klaar en ik heb er maanden niet meer naar geluisterd. Toen ik twee weken geleden luisterde naar ‘Choirs Of Anquish’ kon ik er echt van genieten. Als ik dat hoor ben ik echt wel trots op wat ik gecreëerd heb. Ik wil niet arrogant overkomen maar het was echt goed. Zeker als ik het vergelijk met wat er de laatste tijd allemaal uitkomt. Sorry want iedereen doet zijn best maar in mijn ogen zit er zoveel troep en inspiratieloze metal bij. Dan vind ik toch dat we er een heel stuk bovenuit steken.
Wie schreef trouwens ‘Chaos Will Reign’? Het aantal gitaarpartijen erin is bijna niet te tellen.
Dat is een nummer van mijn hand. Ik maakte de basis en toen ik het met mijn gitaar moest invullen waren dat aardig wat melodieën. Je hoort er heel veel in en dan vind ik het leuk om daar nog een extra partij in te mixen. Ik moest mezelf zelfs wat afremmen want anders hoor je er wel twaalf lijnen door. Ik vind het trouwens het beste nummer van de nieuwe plaat. Drie weken geleden hoorde ik het nog eens terug en dacht ik bij mezelf dat het nummer stond als een huis. Vooral het refrein en de goede zangpartijen. Het blijft ook hangen.
Het grote verschil met Asphyx is uiteraard dat jij daar de bas bespeelt en hier de gitaar. Lukte dat wat om die omschakeling te maken? Van welk instrument heb jij eigenlijk het meeste plezier?
Ik ben niet echt een supergitarist hoor. Ik kan wat ik wil kunnen maar vraag me niet om een geweldige solo in te spelen. Ik ben heel beperkt. Door corona heb ik ook drie jaar geen gitaar kunnen vasthouden. Het is pas thuis dat ik terug beginnen oefenen ben. Het gaat me meer om het idee en de structuur. In de studio moet je beter je best doen en dan merkte ik wel dat ik het moeilijk had. Ik kan me redden op gitaar maar een wereldgitarist ga ik niet worden. Wat je hoort is wat ik kan en wil. Ik heb geen ambitie om technische metal te spelen want ik heb het meer voor de groove.
Het siert je dat je zo bescheiden blijft.
Ja maar dat is ook de waarheid. Ik doe van alles en ik heb nooit ambitie gehad om bekend te worden. Sommige dingen zijn er gekomen. Asphyx is best een grote band maar ik ben een simpele boerenjongen uit het noorden van Nederland. Ik speel in Asphyx en schrijf een beetje thuis. Het is passie maar is wel goed gebracht. Toen de eerste plaat uitkwam kwam corona in het land en we hebben die ook nooit kunnen promoten. Een jaar na corona had ik nooit verwacht dat er ooit een tweede plaat ging komen. Ik ben toch beginnen schrijven en zo had ik een paar nummers klaar die ik naar Tomas heb gestuurd. Dan zijn we toch voor een tweede album gegaan. Ik e-mailde naar Listenable Records en vroeg of er een tweede plaat mocht komen maar zonder verplichtingen. Ze vonden het daar erg tof. Ik maak geen deel uit van een allstar/super band want die term haat ik. Het is ook niet zo dat als je een superband bent, dat een garantie is voor goede muziek. We zijn een stel muzikanten. Op papier zijn we geen grote band en dan vermijd je grote labels want dan zijn de verwachtingen en verplichtingen heel hoog. We hebben onze hoofdbanden en daar blijft het bij. Berzerker Legion is onze tweede band. Ik zit in Asphyx en het is onmogelijk om nog een groter publiek dan bij die band te bereiken. Laurent en Steffie van Listenable zijn zo een goede en geduldige mensen. Ze doen alles voor ons en toen Laurent de mix van de tweede plaat hoorde, was hij wel onder de indruk. Voor ons in het stadium waar we ons nu bevinden is dat het beste label. Niet te groot, niet te klein en ze hebben heel wat connecties. ‘Warchant’ heeft Tomas geschreven en ik ken zijn beweegreden niet.
Alleen al het artwork ademt iets episch uit met zo een strijder. Het deed me denken aan Nazgul uit Lord of the rings en die vertegenwoordigden niet echt het goede. Vandaar ook de ‘Chaos Will Reign’ titel?
Adi Christianize deed het artwork, net als bij onze eerste plaat. Beiden tonen wel wat overeenkomsten. Bij de eerste wilden we een Berzerker. Ik kende Ari van zijn vorig werk en sprak hem eens aan. Ik bracht wat ideeën aan en hij kwam er dan mee langs. Je zag de Berzerker die iets doet en iemand die voor hem knielt. Op de achtergrond zie je dan allemaal slachtoffers. Voor het tweede album, besprak ik het met Tomas en hij wilde die Berzerker terugzien. Ik benaderde Ari en vroeg hem of hij dat twee keer kon. Ik had al iets in mijn hoofd en maakte een heel ruwe schets. Ari baseerde zich daarop en zo kwamen we tot het artwork wat het nu is. De man met macht en superieure soldaten aan zijn zijde. Zo gaat hij de wereld veroveren en overal chaos brengen. Die chaos is erg reëel in de huidige tijd en was dat vroeger ook al. Ziektes, epidemieën, oorlog, natuurrampen. Het is altijd al zo geweest en dat gaat blijven. Kijk maar naar Israël, Palestina en Oekraïne. Al dat noodweer een natuurrampen. De natuur is zo sterk in overleven. We maken fictieve covers maar wel me het idee dat het een realiteit is. Niet dat Berzerkers bestaan maar er is wel chaos die zal heersen in onze levens. Nu lijkt alles wel een gekkenhuis. Het is dus een referentie naar en albumtitel waar ik over nagedacht heb. We moeten die oorlogen leren overleven. Dat is al drieduizend jaar zo en zal er over driehonderd jaar nog zijn. Ari heeft alles gedaan, zelfs tot het boekje toe. Hij is een geweldig artiest maar niet zo bekend want meestal werkt hij voor onbekende bands. Ik heb hem goed betaald maar vergeleken met andere artiesten was het nog een lachertje. De meesten mensen kennen hem niet maar je moet zijn werk eens opzoeken. Het is prachtig en uniek.
Hoe zit het met de interviews? Spreiden jullie die onder de verschillende bandleden of doe jij vooral de lage landen interviews?
Tomas en ikzelf behartigen die omdat we het meest betrokken zijn bij de band. Ik ken alles van het artwork en de lay-out. Als ik er niet was geweest, was dit album er niet. Tijdens de promotie van het eerste album heb ik hier zoveel avonden gezeten om te praten. Het is belangrijk en we willen de band en het album promoten. Ik zag het niet zitten om dat alles om mijn eentje te doen en Tomas neem nu ook een deel voor zich. Fredrik (Isaksson – bas) weet te weinig over de gehele band. Jonny zingt juist de zang in maar over de muziek zelf weet hij niets. James deed het drumwerk maar dat is ondertussen ook al een jaar geleden. Tomas en ik verdelen alles en dat creëert meer ruimte. Ik heb mijn werk nog door de week heen. Dan had ik vorige keer nog eens die mailerinterviews ook waar je schriftelijk de vragen moet beantwoorden. Dat kostte me heel wat avonden. Vandaar dat we het nu met zijn tweetjes doen.
Hoe zie je het voor de rest? Zou je ooit nog ergens live spelen?
Ja hoor, dat hebben we zelfs al gedaan. Een optreden in het House Of Metal in Zweden en dat was in 2020. We werden gevraagd en hadden als een idioot geoefend. We speelden één show en daarna speelde ik nog een show met Asphyx. Toen kwam corona en ging het slot erop. Dat was de promotie van onze eerste plaat. Je kan dus geen slechtere promotie hebben. We zijn door onze hoofdbands niet altijd beschikbaar maar we hebben een doel voor ogen en dat is om live te spelen als het kan. Die eerste show was moddervet en ik stond echt te genieten op het podium. Met de video in te blikken voor de tweede plaat waren we eindelijk nog eens samen. Ik had toen het gevoel dat we echt moesten spelen. Men mag ons gerust boeken voor een festival. Het zijn niet gemakkelijk zijn maar ook niet onmogelijk. Hoe eerder ze ons boeken, hoe makkelijker het is om live te spelen.
Alvast bedankt voor je tijd.
Jij bent bedankt. We hebben de promotie gewoon nodig. Hoe meer mensen schrijven over ons, hoe beter. Mensen moeten weten dat er een nieuwe plaat is. Je moet er tijd voor nemen om dit werk te doen. Laurent van het label heeft ook in ons geïnvesteerd en dat moet terugverdiend worden. Mensen moeten weten dat we er zijn. Je kan echter niet de hele wereld plezieren en het kan ook niet dat iedereen ons goed gaat vinden. Ik hoop wel dat mensen dat toch doen maar je kan niet in hun hoofd kijken. Iedereen heeft ook een andere stijl. Maar in de verzadigde death metal markt hebben we een unieke stijl. Niet echt unieks maar iets dat vergeten is zoals de jaren negentig waar we een eigen draai aan geven en niet de mainstream van metal volgen.
Ik wil alvast alle fans die ons gaan steunen bedanken voor de steun en interesse en ik hoop dat iedereen van de plaat geniet. Heb je de eerste nog niet beluisterd, doe dat dan ook want het is dezelfde stijl.
Dan hoop ik dat we elkaar ooit wel eens tegenkomen. Misschien in een zaal, misschien op een zomerfestival.
Dan hoop ik dat het Alcatraz Metal Fest wordt. Het is het leukste festival in België, heel gezellig. Ik stond daar gewoon op een balkon met de burgemeester van Kortrijk en dronk een biertje met hem.
Die burgemeester is nu trouwens onze minister van justitie.
Echt, dat is bijna niet te geloven. Een van die verklede politiedames nam ons mee naar een soort balkon met zicht op het festival en zei dat de burgemeester daar ook was. Ze vroeg me dan wie ik dacht dat het ging zijn. Ik wees naar een man in een deftig hemd en gokte op die. Maar neen, de burgemeester was een man met een petje en een metal T-shirt. Dat is toch gewoon geweldig. Heel veel respect dat het zo kan. Dat is nu echt metal en we zijn één grote familie met mensen die dezelfde passie delen en dat moet zo blijven. Gelijk waar je speelt of komt in de wereld, als je in die sfeer bent is iedereen één en dat vind ik zo mooi. Dat is voor mij één van de geneugten van het leven.
