Helmuth: “Het is een verspilling van energie, maar instellingen die mensen proberen te beïnvloeden en te controleren door middel van schuldgevoelens en bijgeloof verdienen mijn minachting. Ik veracht alles wat probeert de menselijke geest tot slaaf te maken.“
Het duurde eventjes maar vijf jaar na ‘Totenritual’ is Oostenrijks meest bekende satanische band Belphegor terug met een nieuw album welke kortweg ‘The Devils’ noemt. Ondanks zijn duivelse gedachtengoed en voorkomen is zanger, gitarist en oprichter Helmuth een van de meest sympathieke gasten die ik ken die echt wel tijd en moeite steekt in een interview om haarfijn uit te leggen wat het album voor hem betekent.
Koen de Waele Ι 9 juni 2022
Hallo Helmuth, het is al geleden van 2017 dat we elkaar spraken voor de release van ‘Totenritual’. Waarom zitten er vijf jaar tussen dat album en het huidige want dat is in jullie carrière nog nooit gebeurd?
Dat klopt, maar nooit eerder werden we geconfronteerd met lockdows, vertragingen en andere beperkingen. Ik kan niet wachten om ‘The Devils’ eindelijk los te laten op de wereldwijde metal gemeenschap.
In de nummers ‘The Devils’ en ‘Totentanz – Dance Macabre’ hoorde ik wat van de beste blackened death metal ooit. Daarna hoorde ik een heel ander geluid. De nummers worden minder snel maar klinken nog duivelser met al die koorzang. Is dat een nieuwe evolutie van de band?
‘Totentanz – Dance Macabre’ is het snelste nummer dat we ooit hebben gemaakt. ‘Kingdom Of Cold Flesh’ haalt de tweede plaats. We hebben ook de verwachte ultra zware geluidscollages zoals ‘Damnation – Höllensturz’, ‘The Devils’ en ‘Ritus Incendium Diabolus’. ‘Creature Of Fire’ was een experiment voor ons. We hebben ook door de duivel bezeten vrouwelijke zang opgenomen en die kwam van de Griekse zangeres Fany Melfi. Fany deed het geweldig op dat nummer en is ook te horen tijdens het akoestische gitaar eindgedeelte van ‘Damnation – Höllensturz’. We hebben ook besloten om het nummer ‘Virtus Asinaria – Prayer’ op te nemen. Normaal speelden we dat enkel op het podium en dat sinds 2019. Nieuw voor Belphegor is dat het zo een soort militair marcherende drumritme met atmosferische gitaren bevat.
Het nummer is iets compleet anders maar geweldig om live te spelen en het is een hoogtepunt van elke Belphegor processie. Het nummer wordt op 27 mei 2022 uitgebracht als de tweede single samen met een video via Nuclear Blast Records. Op ‘The Devils’ hebben we meer dan ooit ervoor geëxperimenteerd en voegden we er ook meer ingenieuze, door NWOBHM beïnvloede arrangementen toe, nog steeds bruut en extreem maar met een andere verheven en majestueuze sfeer. ‘Glorifizierung Des Teufels’ is een mid-tempo nummer met een koud black metal refrein, melodieuze lead gitaren en heel wat akoestisch gitaarwerk. ‘The Devils’ is ons meest diverse en volwassen album ooit. Je vindt al mijn gebruikelijke inspiraties op deze plaat, van knallende black metal tot brute death metal. Een perfecte symbiose van deze stijlen. Onze klassieke Belphegor-handelsmerken vloeien nog steeds voort in dit album, alsof ze door het hellevuur zijn gesmeed.
Serpenth en ik zijn erg trots op deze plaat, de koor- en ceremoniële invloeden hoor je door het hele album heen.
De sfeer die je ermee hebt gecreëerd is ongelooflijk. Ik was zelfs blij om er de eerste keer bij daglicht naar te luisteren. Was dat wat je wilde?
Bedankt voor het compliment. Dat wordt zeker gewaardeerd in het Belphegor-kamp. We proberen altijd een donkere en beklijvende sfeer te creëren, waarbij we risico’s nemen wanneer we daartoe worden geïnspireerd.
De koren, lager gestemde gitaren en de extra tijd waren zeker een grote invloed op het album. Elk instrument en dat is inclusief de zang, klinkt veel nauwkeuriger dan op welk album ooit. We hebben zoveel tijd besteed aan oefenen om een hoger niveau te bereiken en een krachtig kunstwerk te maken.
Wilde je iets nieuws proberen, terwijl je ook het originele Belphegor-geluid wilde behouden?
Buiten de muziek ben ik vaak geïnspireerd door mijn reizen die ik met open ogen maak. Ik moet toegeven dat ik de mening ben aangedaan dat een echte kunstenaar een beetje moet lijden, excentriek moet zijn of een verstotene. Het maakt niet uit of we het hebben over een muzikant, schilder, acteur, etcetera. Je moet in de afgrond stappen en ervan leren genieten. Loop je eigen pad, neem je eigen beslissingen en kniel, kruip of bid niet voor figuren. Alleen staan tegen de hordes terwijl je je eigen visie volgt, dat is volgens mij de weg naar creatie.
Ik bestudeer het occulte, vreemde dingen, necromantie, kannibalisme, seriemoordenaars en ben geïnteresseerd in horroronderwerpen. Zowel boeken als films. Alles wat duister, anti- en non-conformistisch is trekt mijn aandacht. Ik heb tijdens mijn leven veel kansen gehad om te leren en te weten dat het echte leven veel vreemder is dan welke fictie dan ook. En ja, we hebben veel nieuwe dingen geprobeerd op dit album. Ik heb harder aan dit meesterwerk gewerkt dan aan welke andere release ook. We probeerden ons handelsmerk te bereiken en tegelijkertijd naar het volgende niveau te stijgen met nieuwe arrangementen en een moderne – briljante – heldere productie.
We experimenteren altijd binnen ons kenmerkende geluid. Deze keer hebben we een grote stap vooruitgezet bij alle negen nummers. De producer Jens Bogren zette al zijn kennis in op dit album en liet de nummers schitteren als een zwarte diamant met een schitterende en heldere productie. Van compositie tot songteksten en het artwork, we hebben onze energie volledig op elk aspect gefocust.
Het is een beetje jammer dat er geen teksten bij de muziek zaten die ik kreeg. De albumtitel is simpelweg ‘The Devils’ genoemd. Dat klinkt naar Belphegor maatstaven een beetje eenvoudig. Waarom die keuze?
Ik ben een atheïst met een aantal nihilistische opvattingen. De duivel is een krachtig, fictief personage. Ik gebruik de filosofie over Satan/ Lucifer: de lichtdrager. In de teksten komt satan terug als een trotse, verheven en majestueuze figuur die weerstand bood tegen alle invloeden, een verleider. Satanisme is niet een religie waarin ik persoonlijk geloof. Een religie omvat bijgeloof en aanbidding van iets buiten jezelf, en dat is gewoon niet mijn ding, ongeacht om welke praktijk of godheid het draait.
Satan is een uitvinding van de christenen en zij zien hem als hun vijand. Ik kan de kerk niet zien als een duidelijke instelling, kijk naar de wijdverbreide pedofilie om te zien hoe corrupt het is – walgelijk! Dus het oude gezegde “De vijand van mijn vijand – is mijn vriend” werkt hier. Het christendom is een vreselijke religie, ik ben er altijd tegen in opstand gekomen en voel een gevoel van woede jegens deze onderdrukkende instelling. Het voelt heel natuurlijk om hun eigen antagonist tegen hen te gebruiken.
Hier volgt een korte samenvatting van de tekstuele inhoud van sommige nummers:
‘Ritus Incendium Diabolus’: dat gaat over mijn standpunt als ik het podium betreed. Ik ben dan een compleet magische processie van duivelse gelukzaligheid. Terwijl ik de meest woeste krachten van de hel ontketen, bezeten door bedwelmend kwaad dat het leven overschaduwt, en het ultieme ritueel van vuur creëren, dood – worden allemaal één in dienst van de god van de geit: Dominus.
Een Belphegor concert is een ritueel waarbij je je demonen laat dansen. Zodra ik de intro hoor en de wierook aanzet voordat ik het podium betreed, daal ik af naar een ander rijk en kom in trance. Ik geniet ervan om meer dan een uur mijn lichaam te verlaten tijdens een podiumvoorstelling, de demonen het over te laten nemen en me volledig over te geven aan de muziek. Het is een genoegen. Ik kom bijna klaar als de ceremonie geweldig is en het publiek wild wordt terwijl ze de doodsmuziek verheerlijken. Wanneer je een Belphegor liveshow te zien krijgt, zul je ervaren waar ik het over heb. Het eist echt zijn tol van je lichaam en oren en activeert je innerlijke demonen die boven je zweven. Belphegor is het bloed in mijn aderen en een live-optreden is daar het voorbeeld van.
‘The Devils’: een extreem hard en het meest brute nummer. Dat titelnummer is Belphegor tot op het bod. Ketterse teksten tegen religie in het algemeen. Inhoud: “: “I reveal your evil and wickedness. I make you tremble. I am armed in fearsomeness. I represent supremacy. The Devils!”
‘Glorifizierung Des Teufels’: Een erg traag nummer met veel beklijvende melodieën en akoestische gitaren. Het Black Metal refrein is melodieus en heeft die typische koude Belphegor-melodie.
“The shadows are bent, by his presence malign“, het gaat over de kus van de geit: de ‘Osculum Infame’, waar mensen moeten knielen en de achterkant van de geit kussen om hem toewijding te tonen. Ik ben de meest duistere romanticus, meestal in het Duits. Ik graaf diep om in mijn moedertaal te zingen. Het klinkt kwaadaardig en de harde uitspraak is perfect voor het geven van bevelen. Natuurlijk mag ook de zwarte Oostenrijkse humor bij zo’n thema niet ontbreken en het hoort bij de beleving.
‘Damnation – Höllensturz’: een ander bruut en diabolisch nummer. Het is geschreven vanuit de demon Belphegor zijn perspectief. Hij leeft in grotten in eeuwige verdoemenis en verzamelt zielen, verslindt de harten en ogen van zijn slachtoffers. Het refrein bevat: “Gateway ov darkness – sandglass of time. Goat ov sin-sin – with crown ov skulls. Damnation – I devour eyes. I bring forth the spell – the spell ov wickedness.”
‘Kingdom Of Cold Flesh’: “Een van de meest schokkende strafzaken die we ooit zijn tegengekomen”, zei de aanklager van de schizofrene grafrover die 29 lichamen van jonge meisjes opgroef.
Mensen hebben elke denkbare en ondoorgrondelijke uitdrukking van verdorvenheid, wreedheid en perversie behandeld. Dit nummer vertelt het waargebeurde verhaal van een briljante historicus die zijn nachten doorbracht op verse graven, luisterend naar de klaagzangen van de dode meisjes, ze opgravend en mummificerend als grote poppen. Een stukje tekst: ‘29 grieving mothers – you abandoned your girls. In the cold coffin. I prayed and brought them home. I warmed them up. Kingdom Of cold flesh.’
Hoe heb je al die koren, spreuken, gezangen gemaakt? Kun je dat met je stem produceren of is het een beetje studiomagie?
Ja, het is altijd mijn stem en natuurlijk een beetje studiomagie voor een dramatisch effect. Ik nam alle gitaren en zangpartijen op met Serpenth op de bas in Studio Mischmaschine in Oostenrijk. Normaal nemen we de baspartijen op in twee of drie dagen. Deze keer duurde het zeven dagen. Je kan je dus wel voorstellen dat alles strak en extreem precies is.
Jake K, de man die alles opnam in de studio, had als kind nog in een kerkkoor gezongen en had het idee om te proberen om octaven en quint/quarter koorzang toe te voegen aan het geluid waarop dat fenomenaal werd en de nummers een pak meer kleur bezorgde. Het was een uitdaging en een uitstekend concept van hem. Hij leverde een belangrijke bijdrage tijdens de opnames van de gitaren, de bas en alle zangpartijen in de studio. Ik gebruik die koorzang al sinds het album ‘Lucifer Incestus’ (2003) en hierbij vernoem ik het nummer ‘Fleischrequiem 69’ als voorbeeld. Dat op telkens twee of drie nummers op elk album. Maar meestal bleef die koorzang verborgen achter de grunts.
Producer Jens Bogren van Fascination Street Studios heeft uitstekend werk geleverd door de vocale geluiden te mixen en de koorzang prominent in de mix te steken. David Diepold, een getalenteerde drummer die we rekruteerden voor ‘The Devils’ nam zijn partijen op in Zweden met David Castillo en leverde ook 666 procent hard werk.
Er zijn zoveel verschillende lagen te horen in de muziek. Neem er het nummer ‘Virtus Asinaria – Prayer’ bij, het klinkt zo sterk.
Nog eens bedankt. Er moeten ongeveer twintig lagen zitten in de koorpartijen, meer dan ooit tevoren. We bereikten deze sfeer van een monnikenkoor in een kerk en die nummers voelen kolossaal aan.
Was het een idee van Jens Bogren?
Alles wat we schrijven of arrangeren zijn onze eigen concepten. Natuurlijk brengen de producent en andere teamleden altijd waardevolle adviezen en ideeën aan, die we met plezier vernoemen.
Was het trouwens de eerste keer dat je met hem werkte?
Ja hoor, en het was een fantastische ervaring. Het is werkelijk indrukwekkend hoe hij zich kan verdiepen. Serpenth en ik zullen zeker met hem samenwerken aan het volgende Belphegor album. Als hij tenminste beschikbaar is. Ik kan trouwens beloven dat het volgende album geen vijf jaar in beslag zal nemen.
Was er trouwens een grote verandering in het opnameproces?
Niet echt als je het totale plaatje bekijkt. Er was natuurlijk verandering omdat we werkten in nieuwe studio’s en met nieuwe teamleden. Maar dat gebeurt frequent en we houden wel van die veranderingen. Bekijk het als een nieuwe uitdaging. Maar onze kernwaarden blijven hetzelfde.
Het gaat niet om te vergelijken. Het gaat om natuurlijke ontwikkeling door ons kenmerkende geluid. We hielden ons nooit aan een bepaalde formule en probeerden altijd samen te werken met nieuwe studio’s, nieuwe producers en andere creatievelingen om het vuur brandend te houden. Je moet je comfortzone verlaten, het is de enige manier om je als artiest te ontwikkelen.
Was het moeilijk om van dat vertrouwde pad af te wijken en met iets nieuws te komen.
We proberen om nieuwe zaken uit te vinden binnen ons geluid. Ik zou het dus niet moeilijk vinden om dat te doen. Alles kwam me heel natuurlijk voor tijdens het schrijven. Ik houd mijn geest fris door te reizen en kennis te maken met nieuwe kunst, zodat inspiratie altijd zijn weg naar mij vindt. Stilstaan is doodgaan. Wij leveren na al die jaren nog steeds duivelse muziek af en zolang dit te doen is, razen we als een tank door een slagveld verder.
Hoe denk je dat de trouwe Belphegor fan zal reageren?
Je kunt niet iedereen tevredenstellen, en we schrijven onze muziek vooral voor onszelf. Ik verwacht wel dat Belphegor-luisteraars die al heel lang luisteren hier echt van zullen genieten. Ik kan het niet genoeg zeggen dat we niet kunnen wachten tot het uitkomt. We hopen dat mensen niet kunnen wachten om het nieuwe album in huis te halen en ons te steunen zodat we wereldwijd met maximale kracht kunnen blijven marcheren!
Ik vermoedde (en hoopte) al dat de vrouwelijke zang in ‘Creature Of Fire’ niet de jouwe waren. Wat ging er door je hoofd toen je de afgewerkte opnames hoorde?
(lacht) De vrouwelijke vocalen zijn zeker niet van mij, maar waren wel mijn concept. Ik was echt onder de indruk omdat Fany precies deed wat ik voor ogen had voor dat experimentele en spannende nummer. Een heel ander einde voor een Belphegor-album met een rituele sfeer van de monotone slaginstrumenten en die vrouwelijke zang. Ik moet toegeven dat ik echt wel nieuwsgierig ben hoe onze fans dat zullen opnemen.
‘Blackest Sabbath 1997’ is een medley van twee nummers uit ‘Blutsabbath’, een album uit 1997. Was het leuk om iets nieuws te doen met dat oud materiaal?
Enorm. Het zat al een tijdje in mijn hoofd om enkele oude nummers opnieuw op te nemen, te mixen en te masteren met de hedendaagse opnameapparatuur. De twee nummers ‘Blackest Ecstasy’ en ‘Blutsabbath’ kwamen vijfentwintig jaar voor het eerst uit. Er zijn zoveel dingen veranderd, we zijn als muzikanten veel verbeterd en ook de studiotechnologie is beter geworden. Het was als een cadeau aan mezelf. Ik vond het leuk om die twee nummers opnieuw te bewerken en op te nemen als een medley. Het is vooral dankzij Nuclear Blast want ze hebben me het budget gegeven en ze hebben het voor elkaar gekregen.
De reden waarom het op digipak staat is omdat we deze zes minuten durende geluidscollage nooit op een fysieke release hebben uitgebracht en er een enorme vraag naar was. Ik denk dat onze supporters zullen genieten van de digipak met ‘Blackest Sabbath 1997’ als bonustrack. Ook wil ik vermelden dat Florian Klein, ook bekend als Torturer, onze oude vriend die op twee Belphegor albums speelde, hielp bij het herschikken en opnemen van de drums op het nummer.
Je hoort echt wel dat dit album heel wat bloed, zweet en tranen gekost heeft. Was het een grote opoffering om het te maken?
Ik moet toegeven dat je gelijk hebt. We nemen elk project dat we starten heel serieus en tijdens het hele covid gebeuren hadden we wat extra tijd omdat we gedwongen waren thuis te blijven en er niet veel werd getoerd. Normaal spelen we ongeveer 120 shows per jaar. Die situatie was enorm vervelend voor de muziekindustrie. Maar voor ‘The Devils’ was het een hulp om door de frustrerende omstandigheden extra veel agressie in het schrijf-en opnameproces te kanaliseren.
Het album werd opgenomen in de coronaperiode en Oostenrijk had een van de strengste lockdowns in Europa. Hoe heb jij al die maanden besteed?
Oostenrijk was gek van al die onzin. Beperkingen en informatie werden wekelijks gewijzigd. Naar mijn mening was de hele zaak absurd. Ze vertelden ons dat we allemaal zouden sterven. Grootse mediapropaganda terwijl ik op deze aarde ben en we hebben allemaal gezien hoe gemakkelijk het is om mensen te hersenspoelen via nationale en sociale media. Begrijp me niet verkeerd, ik begrijp waarom sommige mensen zich zorgen maakten. Er waren echter mensen alleen in hun auto of buiten op fietsen met mondmaskers aan en dat zegt veel over het mensdom in 2022…fuck that.
Daarom hebben we de controversiële songtekst gemaakt voor ‘Totentanz – Danse Macabre’ waar ik “Totentanz – of the faceless crowd” zing. Alleen al in deze zin kun je veel verschillende dingen interpreteren. Hoe dan ook, ik ben al lang geleden gestopt met tv kijken omdat ik geen deel wilde uitmaken van dat spel. Het is jammer dat deze keer niemand de wijdverbreide impact van dit “evenement” kon vermijden.
Van alle bands die ik ken, spelen jullie wat de meest satanische muziek. Hoe dicht sta je zelf bij wat je maakt?
Ik beschouw dat als een goed ding. Praktiseer wat je preekt.
Voor mij was het het belangrijkste om niet alleen Black of Death Metal te spelen, ik ben geen hippie. Het moet authentiek, krankzinnig en het belangrijkste: zo kwaadaardig mogelijk klinken. De onderdompeling in de duistere aspecten van de menselijke geest is het onderzoeken waard en donkere kunst mag niet worden gecensureerd. Ik ben niet theïstisch, maar de thema’s van het satanisme zijn iets wat ik waardeer, zoals niet leven in angst voor oordeel en je eigen weg door het leven bewandelen.
Ik ken Oostenrijk een beetje en weet dat het een erg katholiek land is. Hoe is die haat tegen de katholieke kerk bij jou gegroeid?
Ja, erg katholiek. Die mensen kunnen nogal gestoord zijn. Ik probeer tegenwoordig niet te veel meer te haten maar dingen te begrijpen en de motivatie die mensen hebben. Weet je, schapen volgen altijd hun leider, zelfs als die naar het slachthuis leidt, drijvend als een dode vis in het water.
Het is een verspilling van energie, maar instellingen die mensen proberen te beïnvloeden en te controleren door middel van schuldgevoelens en bijgeloof verdienen mijn minachting. Ik veracht alles wat probeert de menselijke geest tot slaaf te maken. Hoewel, die behoefte en rebellie zorgen voor langdurige inspiratie. Ik ben ervan overtuigd dat vrijheid, het cultiveren van je eigen zelfdiscipline en het werken aan je eigen dromen de enige manier zijn om te leven. Weet je, er is momenteel veel shit gaande in deze wereld, wat een goede inspiratiebron is voor kunst en muziek. Religie is nog steeds de basis van politieke macht in de meeste landen, en zolang er schapen zijn, zullen er corrupte tirannen zijn die hen willen leiden. Religie is de meest efficiënte manier om een groot aantal mensen te controleren en te vormen. Ik zie niet snel waar ook ter wereld echte vrijheid van meningsuiting plaatsvinden. Sommige landen zijn gewoon meer gehersenspoeld dan andere. Belphegor is altijd de vijand geweest van het heilige kruis. Amen!
In ons vorige interview vertelde je dat je leeft van je muziek. Wat heb je gedaan in die twee jaar dat toeren niet mogelijk was?
Ik praat niet graag over geld. Als dat mijn hoofddoel was, zou ik twintig jaar geleden het muziekcircus al vaarwel gezegd hebben. Ik ben nog steeds erg gepassioneerd door kunst en muziek. Ik hou van rock, metal, flamenco en klassieke componisten zoals: Mozart, Bach, Brahms Händle, enzovoorts, en ik ben nog steeds enthousiast over het shredden van gitaar, het leiden van Belphegor en het reizen over de planeet om kwaadaardige magie naar de gemeenschap te brengen.
Er waren heel wat heruitgaven van jullie eerste albums zoals ‘Necrodaemon Terrorsathan’ (2000), ‘The last Supper’ (1995) en ‘Blutsabbath’. Waarom die keuze?
Die albums waren niet meer te verkrijgen en de vraag van onze horde was wel groot. Er gingen zoveel bootlegs van abominabele kwaliteit de ronde die veel te duur waren waardoor we besloten om onze eerste drie Lp’s opnieuw uit te brengen en het was een goede beslissing. Nu kunnen mensen eindelijk hun zuurverdiende centen besteden om die albums te kopen aan een eerlijke prijs.
Elk album dat ik hoor, klinkt beter en beter. Kan je het geluid op dit album een beetje beschouwen als een nieuwe richting die de band is uitgegaan?
Naarmate we volwassener worden en beter worden, groeit ook onze muziek. Het is voor ons altijd een plezier om verder te ontwikkelen en te creëren. Zolang het vuur in ons blijft branden, zullen we doorgaan. Wat er ook gebeurt, we behouden ons kenmerkend geluid. Het is eenmaal wie we zijn als muzikant.
Ik dacht dat jullie eindelijk een vaste drummer hadden gevonden met Simon Schilling maar de drumpartijen op dit album zijn ingespeeld door David Diepold. Hoe is dat gegaan?
Belphegor bestaat uit Serpenth en ikzelf. Simon ‘Bloodhammer’ Schilling is weggegaan naar Marduk. Hij deed een fanatische job op het vorige album ‘Totenritual’ (2017) en het was fantastisch om met hem de wereld rond te touren. We hebben nog steeds contact met elkaar en er zijn zeker geen problemen tussen ons. Ik bedoel dat we jaren samen gereisd hebben in dezelfde bus, aan dezelfde tafel gegeten hebben en kwaadaardige muziek hebben afgeleverd aan de wereld. Maar zoals elke relatie gaan mensen soms verschillende wegen uit. Het lijkt er momenteel op dat we elkaar terug aan ontmoeten in november/december 2022 maar meer kan ik er op dit ogenblik niet over zeggen.
Mede-Oostenrijker David Diepold is een uitstekende drummer. We namen hem aan boord om samen ‘The Devils’ in te oefenen en op te nemen. Hij was de perfecte keuze. De man hoort in de top tien te staan van de beste wereldwijde metal drummers. Hij bracht enorm veel bij aan de nummers met zijn natuurlijk klinkend en nauwkeurige drumwerk en opnames.
Drummer zijn in Belphegor lijkt me bijna dodelijk te zijn. Hoelang duurde het eer je de perfecte drummer voor de band gevonden hebt?
Ja, het is nogal dodelijk. We vragen heel veel van een live sessie muzikant en elk lid moet heel wat opofferen. We zijn zelf onze grootste critici, als ik het zo mag zeggen. En het hangt er altijd wat van af, we werken met heel veel getalenteerde muzikanten om intense shows te garanderen en onze geluidscollages met uiterste brutaliteit en precisie op het publiek af te vuren. Dat is ons hoofddoel: een beleving aanbieden.
Jullie werkten terug met Seth Siro Anton voor het artwork en het resultaat is alweer verbluffend te noemen. Geef je hem vrij spel om te doen wat hij wil of is er toch nog een beetje een leidraad dat hij moet volgen?
Oh, er is altijd heel wat leidraad. Ik heb altijd goed doordachte visies gehad over hoe het eruit zou moeten zien. Zoals al het andere gaan we voor een geïnspireerde en gepassioneerde kunstenaar die onze ideeën kan begrijpen en conceptualiseren. Hij heeft zijn eigen verheven, bijna prachtige kunststijl. We vormen een geweldig team. De omslagelementen zijn beïnvloed door schilderijen uit de renaissance en de middeleeuwen. We wilden dat het niet de gebruikelijke Jezus zou zijn met messen of spijkers in zijn lichaam dus gingen we voor godslastering die wat geraffineerder is (lacht).
Voor mij was het ook heel belangrijk om krokodillen te hebben, omdat ze naar mijn mening de grootste roofdieren van de voedselketen zijn, afgezien van de mens. Ik heb deze fascinerende dieren jarenlang bestudeerd, dus het werd hoog tijd om krokodillen te gebruiken op een Belphegor-kunstwerk. Het stelt de eeuwige genadeloosheid van de natuur voor. Het is alweer het vierde album waarin we samenwerken met Seth. Het eerste was het ‘Pestapokalypse VI’ album uit 2006. Ik hou van het nieuwe artwork. Het past perfect bij de nummers en de tekstuele inhoud van ‘The Devils’.
Ik zag je live aan het werk in 2017 met Destroyer 666 en het Belgische Wiegedood. Jullie podiumopbouw is nogal donker te noemen. Er is volop wierook aanwezig en corpsepaint. Hoe belangrijk is dat showelement voor jullie?
Liveshows zijn de essentie van Belpghegor. Shows zijn meer als kwaadaardige processies om de duistere kunst te verheerlijken. We gaan het podium op, pluggen in en je krijgt het echte werk, zoals het bedoeld was.
Wanneer ga je de duistere boodschap terug wereldwijd beginnen verspreiden?
We tourden ook tijdens de zogenoemde pandemie. In november/december 2021 speelden we zelfs vijfentwintig shows, hoewel er vier werden afgelast. We deden ook wat kleinere zomerfestivals. Dat terwijl de meeste bands opgaven en thuisbleven. We bleven touren en marcheerden door Europa heen toen het mogelijk was. Geen rust voor de goddelozen.
Dan speelden we in Europa nog eens zesentwintig shows met David Vincent’s I Am Morbid. Komende zaterdag spelen we op een openluchtfestival in Oostenrijk en dinsdag vertrekken we naar Zuid-Amerika om er veertien rituelen te verrichten gevolgd door heel wat zomerfestivals waaronder Wacken (Duitsland), Bloodstock (VK), Sweden Rock, Rock Imperium (Spanje), Mexican Metal Festival, om er een paar op te noemen. Op het einde van het 2022 staat Noord-Amerika op het programma. Het wordt tijd om er terug te touren.
Dat was mijn laatste vraag. Bedankt voor je tijd. Als je nog een laatste woord wil richten aan onze lezers, ga je gang.
Op dit ogenblik concentreren we ons helemaal op de release van ‘The Devils’ op 24 juni 2022. Onze prioriteit zal de volgende jaren draaien rond het touren. Bedankt voor je waardering en het interessante interview. Tot ziens op de weg naar de hel. Een eer
