Italië is in veel opzichten erg veelzijdig en op muzikaal vlak stellen zij daarin ook niet teleur. Dit uit Varese afkomstige kwartet spreidt op hun debuutalbum een stevige brij van stoner en sludge ten toon waarin bepaalde invloeden duidelijk naar voren komen. Dat is niet vreemd als je bedenkt dat deze band begon als een tribute band richting iconen als Sleep, Mastodon en Black Tusk. Ik heb dan ook een sterk vermoeden dat bandnaam Athon een eerbetoon is aan de overleden bassist van Black Tusk met die naam.

Athon heeft een heel stevig en meeslepend geluid en voorziet zich van compact riff- en drumwerk waarin voldoende ruimte gemaakt wordt voor interessante solostukken. Deze stukken worden ten alle tijden begeleidt door de rest van de band, dus verwacht geen geniepige powersolo’s. Al met al wordt er een duchtige poging gedaan atmosfeer neer te zetten en dit lukt doorgaans ook. Opvallend zijn de scherpe tempowisselingen die de muziek een kenmerkend karakter geven, en de manier waarop drie van de bandleden tegen elkaar op zingen. Dit is een duidelijke Black Tusk-invloed en één die ze er wat mij betreft echt in moeten houden.

‘Athon’ is een mooi debuut, ook al heb ik wel het gevoel dat de band er niet alles uithaalt wat er in zit en dat ze hun materiaal nog iets hadden kunnen opleuken. Begrijp me niet verkeerd, het niveau is goed, er zit gewoon meer in. Dat is geen slecht nieuws, want dat maakt het alleen maar interessanter om af te wachten wat deze Italianen ons in de toekomst gaan brengen, terwijl ze hun geluid definiëren.