Dit jaar is het al dertig jaar dat Arch Enemy de levenswandel van Michael Amott bepaalt, een band die hij samen met zijn broer Christopher oprichtte in 1995 na zijn vertrek bij Carcass. Vanaf dan kon hij zelf het roer in handen nemen en pure heavy metal gaan schrijven, melodieus, maar toch bruut en duister van aard. De eerste drie albums was dat nog met een mannelijke zanger, toen kwam Angela Gossow in het vizier. Met haar krijsende grommen trok zij de aandacht en de populariteit van de band groeide. Na haar vertrek in 2014 vond men een prima kandidaat in ex-The Agonist zangeres Alissa White-Gluz, een Canadese dame met een al even ruwe strot. Vanaf ‘War Eternal’ is zij te horen op Arch Enemy albums.

Daar wordt nu het twaalfde studioalbum ‘Blood Dynasty’ aan toegevoegd. Het is geenszins het geval dat Arch Enemy milder wordt met het verstrijken der tijd. Integendeel, de snelheid en agressie in de elf nieuwe songs kent ongekende hoogten. Arch Enemy heeft in al die jaren een herkenbare sound gekweekt. Voor fervente fans is het uitkijken naar kleine verrassingen die net dat extra aan het materiaal geven. En ja, dat geldt ook voor ‘Blood Dynasty’. Het album gaat met een zekere overweldigende grandeur van start met ‘Dream Steeler’, maar in het, overigens verder explosieve ‘Illuminate The Path’ zingt Alissa het refrein clean en sensitief. Dat pakt goed uit en na al die jaren heeft ze nu wel bewezen dat ze het extreme materiaal aankan.

Arch Enemy is erg succesvol, maar naar de absolute top zijn ze nooit doorgestoten qua populariteit. Zo behouden ze wel binding met de underground volgens Michael en dat wordt verwoord in de tekst van ‘March Of The Miscreants’. Na de weemoedige celloklanken van het interludium ‘Presage’, geeft de band terug alles in het gitzwarte titelnummer. Dat is onze favoriete track, echt sterke melodieën en een schitterende gitaarsolo van nieuwkomer Joey Concepcion, evenals zijn voorganger Jeff Loomis een Amerikaan in de Zweedse band. Hij laat zich al prima horen en zijn gevoel voor gitaarsolo’s is oorstrelend. De volgende verrassing is ‘Vivre Libre’, een cover van een Franse hardrockband uit de jaren tachtig (Blaspheme). Het is een clean gezongen ballade in de Franse taal en deze song laat Alissa horen van een heel andere kant. Men besluit met twee energieke songs die vertrouwd klinken. Hiermee kan Arch Enemy weer de baan op, een Amerikaanse tournee is al gepland en in de herfst zal de band ook het Europese continent platspelen. Begin de nekspieren maar al te oefenen met ‘Blood Dynasty’!