Antediluvian is een band uit Canada die black en death metal probeert te combineren tot een uniek geheel. De sound van de band is er inderdaad een die je niet vaak hoort, maar het is maar de vraag of dat een pluspunt is in dit geval.

Na een lang intro met drone geluiden en vervormde stemmen begint het eerste nummer, met de ongetwijfeld passende titel ‘Obscene Pornography Manifests In The Divine Unity’ (die type ik niet nog een keer trouwens). De zang klinkt in ieder geval geweldig, als een grunt uit de diepste rioolputten van Ontario en dat geeft de songs een lekker vunzig tintje. Helaas is het verder niet geweldig wat ik hoor. Het is voornamelijk een warrig geheel, dat weliswaar bruut , rauw en naturel overkomt, maar het rammelt bijna letterlijk aan alle kanten. Ik weet het, een strakke Devin Townsend produktie moet je niet willen bij deze muziek, maar een beetje structuur maakt het wel prettiger om naar te luisteren. Als je in de juiste stemming bent, klinken songs als ‘Temple Prostitute’ of ‘White Throne’ als het ideale antwoord op weer een kutdag op je werk, maar ik zoek toch meer dan alleen maar bruutheid en chaos. Voor liefhebbers van pure ‘underground’ black/death metal is dit een parel, voor de rest klinkt het als twee radiozenders door elkaar heen.