Naast de band met de meest rare bandnaam is Anaal Nathrakh ook een van de meest extreme bands die commercieel gezien ook nog eens goed in de mark ligt. Die vreemde bandnaam is trouwens ontleend aan de oud-Ierse woorden voor ‘snake’s breath’ (‘anal nathrach’). Onder die naam hebben ze inmiddels elf albums uitgebracht en met groot succes.

De stijl van de band is namelijk verre van toegankelijk en is ook moeilijk te duiden, zonder een hele lijst van genres op te noemen die als invloed kunnen worden genoemd. Iedereen kent wel het verschijnsel dat je de dromen die je tijdens je slaap hebt niet helemaal meer kan herinneren als je wakker wordt. Ditzelfde geldt voor je nachtmerries, al blijven die iets langer hangen wellicht. Nu, Anaal Nathrakh heeft het zeldzame vermogen om zich die nachtmerries kristalhelder voor de geest te halen en ze hebben besloten om die op muziek te zetten. Zie hier, een korte beschrijving van hun gehele oeuvre.

Nu hebben ze gelukkig in de loop van hun carrière er voor gekozen om meer melodie toe te voegen aan hun sound, zonder echter aan extremiteit in te boeten. Dit heeft op het nieuwe album ‘Endarkenment’ bijvoorbeeld geleid tot ‘The Age Of Starlight Ends’ met een bijna briljant refrein. Niet breed uitgemeten, om de aandacht af te leiden van een verder matig nummer zoals veel andere bands wel eens doen, maar subtiel, kort en zeer krachtig. Als een kleine oase in een enorme shitstorm die over je heen raast. Zowel muzikaal als tekstueel is de band dus niet geschikt voor tere zieltjes. Stond er op het vorige album al een nummer met de titel ‘I Will Fucking Kill You’, nu hebben ze de fijnzinnige titel ‘Libidinous (A Pig With Cocks In Its Eyes)’. De band is sociaal kritisch en beschouwd de mensheid in zijn algemeen als verdorven en beschrijft dit ook uitvoerig, zonder ergens te klinken als zijnde extreem om het extreme alleen. Er is altijd een diepere laag van betekenis te vinden. Voor de minder ingewijde metalfan kan de muziek van Anaal Nathrakh intimiderend overkomen, door de soms enorme snelheid en de werkelijk zieke zang die soms voorbij komt. De samples, al hoewel de laatste albums minder op de voorgrond, voegen ook wat sinisters toe aan het plaatje.

Als geheel is het dus een hele kluif om een album als ‘Endarkenment’ te beluisteren, maar zoals veel zogenaamd ‘foute’ dingen is de muziek van Anaal Nathrakh ook verslavend.