Hoewel Amahiru klinkt als een pittige kruidenmix voor veganistische curry’s, betreft het hier een nieuw project van Frédéric Leclercq (ex-Dragonforce en sinds kort Kreator) en Mary’s Blood gitariste Saki. De twee kennen elkaar van een Dragonforce concert in Hongkong waarbij Mary’s Blood de opening mocht verzorgen. Verwacht hier niet een competitie zoveel mogelijk noten in een seconde proppen a la Dragonforce of het brute geweld van Kreator. Het fijne aan Amahiru is dat de songwriters hun krachten hebben gebundeld en de brede ervaring hebben gebruikt om een hier een behoorlijk divers plaatje van te maken. Om al deze ideeën om te zetten in muziek die ook nog eens lekker klinkt heeft het duo wat andere muzikanten weten te strikken. Op de toetsen vinden we onze landgenoot Coen uit Epica, Raven drummer Mike Heller en op de vocalen Archie Wilson. Deze laatste geniet bescheiden bekendheid als YouTube Backstreet Boys coverzanger, maar laat op dit album zeker horen ook uit het juiste metaal gesneden te zijn.

‘Innocent’ begint dit album met een behoorlijk Oosters geluid en hier is het duidelijk Saki geweest die de grootste vinger in de pap heeft gehad. ‘WTTP’ heeft een overduidelijke hardrock vibe, terwijl ‘Hours’ daar wat stevigere elementen als dubbele basdrums en grunts aan toevoegt. Op de twee volgende nummers en ook op het razende ‘Samurai’ wat verderop het album staat, worden de Dragonforce invloeden die Frédéric meebrengt duidelijker. Op ‘Vanguard’ is het juist meer de thrashy Kreator touch is die we kunnen horen. Er zijn nog wat meer verrassingen op dit album te horen. Sommige nummers zijn verrijkt met een shakuhachi, een Japanse variant op de blokfluit. Verder zingt Elize Ryd van Amaranthe mee op ‘Lucky Star’ en op het ‘Bringing Me Down’ kunnen we drumwerk van de eerder dit jaar helaas overleden drummer Sean Reinert van Cynic horen. De variatie op dit album is de kracht en tegelijkertijd de zwakke plek van het album. Hoewel de afwisseling de boel zeker interessant houdt, heeft de muziek niet echt een duidelijke identiteit. Het zal voor Amahiru om deze reden wellicht lastig worden ergens een voet stevig aan de grond te zetten, waardoor de vergeetputten een reële optie lijken voor dit project ondanks dat hier heel aardig gemusiceerd wordt.