Schip arr-hoy, badeend aan de horizon! Christopher Bowes is blijkbaar ook weer ongeschonden uit de wereldwijde pandemie tevoorschijn gekomen. Terwijl de festivalgangers met fietsbandplakkers hun door ongedierte aangevroten luchtbedden aan het repareren zijn, komt Alestorm ons alvast opwarmen voor die zomerse feestjes met een nieuw album. En als ik er voor de eerste keer naar luister krijg ik zo’n donkerbruin vermoeden dat de rum weer rijkelijk gaat vloeien dit festivalseizoen.

De titel hoef ik hopelijk niemand als knipoog naar Iron Maiden uit te leggen, dus laten we snel naar het eerste nummer ‘Magellan’s Expedition’ gaan. Dit nummer gaat tot mijn persoonlijke vreugd meer terug naar het oudere werk van de band, een ietwat serieuzere toon en in de verte gebaseerd op een waargebeurd verhaal op zee. ‘The Battle of Cape Fear River’ gaat over Blackbeard en is een typische fun song waar Alestorm live altijd zo’n feestje van maakt. “I’m a f*cking pirate king, ahoy!”, ik denk dat dat lijntje aardig meegezongen gaat worden! ‘Seventh Rum’ is eigenljik in alle opzichten een typisch Alestorm album, met typische feestnummertjes als ‘P.A.R.T.Y.’, ‘Bite the Hook Hand that Feeds’ en de eerder genoemde ‘The Battle of Cape Fear River’ die muzikaal geen reet voorstellen maar wel een entertainmentgehalte hebben waar vele andere bands een flink puntje aan kunnen zuigen. Nu Chris Bowes op de latere albums de vocale spot deelt met de grunt van toetsenist Elliot Vernon geeft dat een extra dimensie, en vooral de zwaardere nummers als ‘Under Blackened Banners‘ profiteren hiervan.

Met niet al teveel verrassingen en vooral gewoon lekkere simpele pirate metal heeft Alestorm wederom een album afgeleverd zoals de fans het graag horen. De band heeft weer voldoende kanonnenvoer voor het komende live seizoen en daar kunnen we deze zomer dus ook weer flinke feestjes gaan verwachten. In Nederland is dat op Into The Grave en in België op Graspop. Als je gaat, vergeet je badeend niet!