Is het niet weer eens tijd voor een Black Sabbath compilatie? Een soort van “best of” en laten we er dan meteen maar een dubbelalbum van maken. Je ziet het al voor je, de grote bazen van de platenlabels in hun directiekamer, voeten op het bureau, mouwen opgestroopt en een dikke sigaar in het hoofd.

“Hoe kunnen we zo veel mogelijk geld verdienen aan die sukkels die alles wat die mafkees van een Osbourne en die gekke Iommi met zijn plastic vingers ooit hebben gemaakt als het meest geweldige na voorgesneden brood beschouwen? Ja, oké er waren er nog twee maar wie is er nou geïnteresseerd in de bassist en de drummer van een band? Niemand toch? Maar goed, hoe gaan we het aanpakken, we moeten wat doen met dat vijftigjarig jubileum. Flikkeren we gewoon wat nummers van die gasten op een plaat of doen we het slimmer? Weet je wat, we maken er een album van dat zowel een “best of” als een tribute is. Op die manier snijdt het mes aan twee kanten – we hebben alle bekende nummers, maar we laten ze spelen door allemaal vage bandjes die niet zo veel kosten en het misschien wel een eer vinden om op onze plaat te komen zodat we ze nog minder hoeven te betalen. Scheelt weer heel wat aan royalty’s die we aan die ouwe knakkers moeten overmaken.“

Zo had het kunnen gaan als niet Magnetic Eye Records maar EMI, de erfgenaam van Vertigo records het initiatief had genomen tot “Best of Black Sabbath (Redux)”, een even verrassend als vreemd eerbetoon aan de Brummie Fab Four. Anders dan bij andere albums uit de Redux serie van Magnetic Eye Records is dit geen wedstrijd in het zo nauwkeurig mogelijk naspelen van de originele nummers. Er zijn heel wat radicaal andere interpretaties van overbekende Sabbath klassiekers te horen, van een best aardige, bijna vrolijke versie van ‘The Wizard’ met prominente dwarsfluit en een zangeres door het mij verder onbekende Mooner tot een spookachtige uitvoering van ‘Electric Funeral’ met Hammondorgel en tablas door het een stuk bekendere Solace. Earthless komt met een voor hun doen atypische bijdrage: een korte song met zang, het titelnummer van het laatste album in de originele bezetting (voor de reünies): ‘Never Say Die’. Het Noorse Saint Karloff sluit af met een verzengende versie van het relatief onbekende ‘Sleeping Village’ van het titelloze debuutalbum.

Zoals altijd bij dergelijke verzamelalbums zal er discussie zijn over de gemaakte keuzes. Dat is hier niet anders. Waarom geen ‘Iron Man’ of ‘War Pigs’ en waar is het werk met Ronnie James Dio, Tony Martin, Glenn Hughes of Ian Gillan? Als we van deze verzameling uit moeten gaan dan is Black Sabbath een band geweest die tussen 1970 en 1978 een handvol albums heeft gemaakt. De nadruk ligt zelfs overduidelijk op de eerste drie albums ‘Black Sabbath’, ‘Paranoid’ en ‘Master of Reality’ die gedrieën goed zijn voor elf van de vijftien geselecteerde tracks. De overige vier zijn afkomstig van ‘Sabotage’, ‘Sabbath Bloody Sabbath’ en ‘Never Say Die’. Waar is ‘Vol. 4’ dan, zullen oplettende lezers zich nu afvragen. Stonden daar geen songs op die het waard waren op een best of te komen? Absoluut, tracks als ‘Wheels of Confusion’, ‘Supernaut’ en ‘Snowblind’ hadden een plekje verdiend, maar Magnetic Eye Records had andere plannen. ‘Vol. 4’ is in zijn geheel “gereduxed”, dus marketingtechnisch betekende dat, dat er om dubbeling te voorkomen geen plaats voor die songs was op ‘Best of”.

Het basisidee van de Redux serie (voer een album of een verzameling songs van een artiest uit als een reeks covers van allemaal verschillende bands) blijft een beetje gek. Het is een tribute, maar niet in de traditionele zin. De ene keer pakt het beter uit dan de andere, maar in het geval van deze ‘Best of (Redux)’ zijn er bijzonder weinig zwakke broeders aan te wijzen. Eigenlijk niet één en in plaats van “broeders” moeten we duidelijk “broeders en zusters” zeggen. Niet omdat het in deze tijden van inclusiviteit moet, maar gewoon omdat er een bovengemiddeld grote vrouwelijke inbreng te horen is. Dat is meteen een van de opvallende kanten van dit eerbetoon. De meeste bijdrages zijn duidelijk een poging om het werk van Black Sabbath te interpreteren en naar de eigen hand te zetten. Hoe knap het werk van bijvoorbeeld Zakk Sabbath ook is, er is weinig muzikaal Xerox werk te ontdekken op ‘Best of (Redux)’ en dat maakt deze aflevering uit de snel groeiende Redux serie van Magnetic Eye tot een van de beste tot nu toe.

TRACKLIST

1. Earthless – Never Say Die
2. Caustic Casanova – Wicked World
3. Summoner – A National Acrobat
4. Black Electric – Sweet Leaf
5. Rwake – The Rwrit
6. Ginsburg/Margera/Reeder/Rota – NIB
7. Year of the Cobra – Planet Caravan
8. Hippie Death Cult – Fairies Wear Boots
9. Leather Lung – Hole In The Sky
10. Mooner – The Wizard
11. Solace – Electric Funeral
12. Howling Giant – Lord of this World
13. Elephant Tree – Paranoid
14. Brume – Solitude
15. Saint Karloff – Sleeping Village