The Krueggers zijn een Braziliaans viertal die je met hun debuut helemaal terug naar het begin van de jaren negentig brengen. Is het omdat ik dan toen een tiener was, dat dit zo leuk klinkt? Of zijn ze gewoon zo goed? Waarschijnlijk een combinatie van de twee. Invloeden van iconen als Nirvana, Alice In Chains, Korn en de Stone Temple Pilots zijn hier massaal aanwezig. Toch hebben The Krueggers er een eigen draai aan kunnen geven en staat dit album bol van de uitstekende nummers.

De band zelf werd al opgericht in 2011. In het begin hielden ze het vooral lokaal en hielden ze het volgens de biografie vooral bij feesten. Pas nadat ze in 2015 op toer gingen in de USA, werd het allemaal wat volwassener aangepakt. Dat wierp zijn vruchten af want begin 2019 haalde Eclipse Records ze aan boord. Al van bij opener ‘Lying Machine’ zit de sfeer er goed in. Spetterend gitaarwerk en een melodie die direct in je hoofd zit. Ook vocaal is het dik in orde. Het raakvlak tussen gitarist/zanger Randy Fiora en Kurt Cobain is op sommige nummers wel heel dik. Luister maar eventjes naar het tragere ‘Someday’, een heel donker klinkend nummer. Met die meerstemmige refreinen komt ook Alice In Chains geregeld eens over het muurtje piepen. ‘Overreaction’ is nog zo een lekkere rocker met een vunzig kantje eraan. Terwijl ze met die laag gestemde gitaren en massieve bas op ‘Bullshit’ wat richting Korn gaan.

Kortom: ‘Hysterical Cold Side And Dark’ is een prima plaat geworden waar niet alleen de grunge fans van weleer van gaan smullen. Ook de niet kenners zullen volop genieten.