Na een uitvoerige, muzikale trilogie over bepaalde schrijfsels van Aleister Crowley is de Italiaanse doom band Caronte terug met hun vierde langspeler, getiteld ‘Wolves Of Thelema’. Thelema spruit ook voort uit het brein van meneer Crowley en leent zich net als zijn andere kronieken en dankzij hun occulte insteek prima voor bepaalde soorten rock en metal.

Caronte maakt er in eerste instantie een lekker rommeltje van. Ten eerste omdat ze niet nabootsen wat ze hiervoor al deden. Door middel van het gebruik van een tweede gitaar en, schaarser, orgel/piano, hebben ze hun geluid flink uitgebreid. Ten tweede omdat de muziek die ze maken niet gelijk te benoemen valt. Ze spelen sterke, zware riffs waarmee ze melodiën vormen die even tijd nodig hebben maar geleidelijk aan heel plezierig beginnen te klinken. Dit is melodische doom metal voorzien van een laag druipende acid, en met acid bedoel ik scherp gitaarwerk dat melodieus en intrigerend doorstoomt, je bij de kladden vat en je niet meer loslaat.

Binnen hun eigen geluid weet Caronte echter nog veel meer klanken tevoorschijn te halen! De tweede gitaar zorgt dat er tijdens de nummers meerdere dingen gebeuren en we horen indringende, bijna nare post metal strofes die af en toe worden afgewisseld met bloedstollende black metal aspecten. De toetsen, maar zeker ook de veelzijdige stem van zanger Dorian Bones geven de nummers hier en daar een mooie goth rock impuls. Dit alles (en meer) maakt ‘Wolves Of Thelema’ met gemak het meest veelzijdige en atmosferische album van Caronte tot nu toe, een dikke aanrader.