De opkomst van Hongaarse bands is eerder miniem, al heeft het land waar de Donau zich door eindeloze velden een weg baant naar andere landen, wel een actieve metalscene van concerten. In de schaduw van grote broer Duitsland doen vele band de prachtige stad Boedapest aan en meldt zich nu en dan een band waarvan de promotie ook in het buitenland loopt.

Burning Sun is één van die uitzonderingen. De band is opgericht in 2022 en bracht eerder het debuutalbum ‘Wake Of Ashes’ (2023) uit, maar na twee jaar is het al tijd voor de tweede worp. ‘Retribution’ is een album met een concept, geschreven door bassist Zoltán Papi. Hij en zanger/gitarist Pancho Ireland vormen de kern van de band. Ze groeiden op in de jaren negentig met Duitse metal, waarbij groepen als Helloween en Grave Digger vernoemd worden als grote voorbeelden. De muziek die Burning Sun laat horen is dan ook redelijk traditionele heavy/power metal. De teksten vertellen het verhaal van Emaly, een jonge paladijn die de enige overlevende in een strijd tussen haar groep en ‘the death cult of the necromancer’ blijkt te zijn. Nadat haar mentor en kameraden sneuvelden, zweert ze wraak te nemen en die necromancer met heel zijn boeltje te vernietigen.

De muziek volgt de emoties van verdriet, wraak en strijdlustigheid op een welbekende manier. ‘By The Light’ en het opgewekt verhalende ‘Fight In The Night’ zijn stampende heavy metal deunen die opgesmukt worden met vurig gitaarspel en gepassioneerde zang. Die zang gaat nu en dan een beetje op ’t randje te geëxciteerd en geforceerd klinken, maar gelukkig heb je ook niet constant het gevoel dat Pancho op de toppen van zijn tenen moet staan om het te halen. In ‘Aftermath’ neemt men dan wat gas terug en blijft het mediumtempo. Een belangrijke rol in de achtergrondzang – en die is prominent aanwezig – vervult gastzanger Nicolas Peter (Tyran, Invictus). Het melodieuze gitaarwerk komt heel het album goed uit de verf en in ‘Open Your Eyes’ is er nog een gastgitarist (Aleksandra ‘Lioness’ Stamenkovic voor de ingewijden) die even mag soleren. De single ‘Shadows Undone’ is net wat catchier dan de rest en in het laatste nummer horen we de zware stem van de mentor van de protagonist die aankondigt dat Emaly nu klaar is en een volwaardige paladijn geworden. Eind goed, al goed dus, op een plaat die geen records zal breken, maar geen straf is om naar te luisteren. Traditionele heavy metal, geen verrassingen, maar ook geen blunders. Dan vinden we dit wel geslaagd.