Het is bijzonder opmerkelijk hoe een beslissing om te gaan toeren met verenigde krachten – door toevoeging van de vroegere leden Kai Hansen en Michael Kiske – Helloween tot een nieuwe piek in hun carrière en productiviteit gebracht heeft. Helloween toerde aanvankelijk als Pumpkins United, maar koos voor Helloween XL toen er ook studiowerk aan te pas kwam. Het sloeg in als een bom met ‘Helloween’ in 2021 en zo te horen houden ze dit hoge niveau vast op dit tweede album als zevenkoppige band ‘Giants & Monsters’, want wat is dat weer een knaller geworden! En dat terwijl de tournee voor het 40-jarig bestaan in de herfst van start gaat in Europa.

Ongetwijfeld zullen er ook nieuwe songs in de set list geslopen zijn en na beluistering van de tien nieuw songs – waarvoor men ook ieder lid de vrijheid gaf om te componeren – hebben we daar allerminst bezwaar tegen. Het is zelfs zo dat sommige songs verrassend uit de hoek komen en dan moet je toch tot de galerij der groten horen. Wees gerust, zij slagen erin om je terug een albumluisteraar te maken, want je nieuwsgierigheid wordt vriendelijk edoch kordaat getriggerd.

Dat begint al bij openingstrack ‘Giants On The Run’ dat zich laat kennen als een dynamisch moment met sterke zang van Andi Deris en Kai Hansen. Het is de hand van Kai die een raadselachtig timbre in het totaalbeeld brengt en dat gaat wonderlijk samen met de uitgelaten sfeer van de rest. Gitarist Michael Weikath bracht ‘Savior Of The World’ en ‘Under The Moonlight’ aan: solide voorbeelden van hoe heavy power metal anno 2025 hoort te klinken. We houden van het epische – en soms buitenaardse – element dat Kai Hansen in zijn composities laat doorschemeren. Niet alleen ‘Giants On The Run’, maar ook ‘We Can Be Gods’ en de – jawel, majestueuze – uitsmijter ‘Majestic’ horen dan ook tot onze favorieten. Voor wie het allemaal wat luchtiger mag, kan terecht bij de songs van Andi Deris. Eerste single ‘This Is Tokyo’ en zijn ‘A Little Is A Little Too Much’ happen vlotjes weg en hij is ook verantwoordelijk voor het intieme moment ‘Into The Sun’ dat de naam ballade waardig is. Wie ons ook aangenaam verrast is gitarist Sascha Gerstner. De side kick van Weiki op gitaar is minder gekend als componist, maar hij mag dat gerust meer doen, te oordelen naar ‘Universe (Gravity For Hearts)’ en ‘Hand Of God’, want hier zijn de zanglijnen warempel gedrenkt in een gospelsfeertje. In feite hebben we dus een totaalpakket van alles waar toe Helloween in staat is en dat is toch wel grandioos! We besluiten dan ook: de band besloot een zevenkoppig monster te worden en groeide uit tot een reus!