In de recensie van het laatste Helloween album kon ik mijn enthousiasme nauwelijks onder woorden brengen. Was het de nostalgie die weer tot leven kwam en een boost kreeg door de reünie van Kiske en Hansen met de band? Nee, het album is gewoon echt zo goed! Drie jaar later en ik draai het nog regelmatig van de eerste tonen van ‘Out for the Glory’ tot de slotakkoorden van het meesterlijke ‘Skyfall’. Nu er een nieuw live album aankomt met daarop een mooie selectie van nieuwe nummers, komt datzelfde enthousiasme weer boven. De promo kwam binnen en werd direct aangezet, en maakte van mij weer tot happy pumpkin. Helloween live in de Budokan, en daarmee treden ze in de voetsporen van legendes als The Beatles.

Helloween is een band die er vaker voor kiest om met een lang nummer te starten, en waar in het verleden ‘King for a Thousand Years’ en uiteraard ‘Halloween’ aftrappers waren, is op deze tour besloten te beginnen met ‘Skyfall’. Alle drie de zangers in de band hebben in dit stuk hun eigen momenten om te schitteren, en hoe goed dit hier uit de verf komt is op zich al een ode aan de productie van deze liveplaat. Direct wordt doorgespeeld met publieksfavoriet ‘Eagle Fly Free’ en hier is ook het publiek goed hoorbaar. Het album legt op een verbluffend goede manier de energie in de zaal vast. Luister het album met een goeie koptelefoon op stevig volume en je staat warempel in de zaal! Met een tour als deze is een setlist maken eigenlijk een onmogelijke opgave, maar de band is hier toch heel aardig in geslaagd. Er is een mooie balans tussen nieuw werk en klassiekers uit vooral de Keepers-tijd. Naast ‘Skyfall’ hebben ook de single ‘Best Time’ en meezinger ‘Mass Polution’ de setlist gehaald. Grote verrassingen blijven uit, op de “Kai medley” na. Hier neemt Kai Hansen de lead vocalen voor zijn rekening bij een selectie in het alleroudste materiaal van Helloween. Bereid je voor op stukken als ‘Victim of Fate’ en zelfs ‘Heavy Metal (is the law)’! Mijn enige kritiekpunt op de setlist-keuze is dat het geheel met 14 songs wat kort is. Logisch dat het concert op den duur voorbij is, maar wat bonusmateriaal uit andere concerten was een welkome aanvulling geweest.

Drie gitaristen en drie zangers. Natuurlijk is het overkill voor wat deze band technisch doet, dat moet zelfs de meest die-hard fan toegeven. Dat doet echter geen afbreuk aan de capaciteiten van deze doorgewinterde muzikanten. Het gitaarwerk is subliem en de vocalisten schitteren alle drie los van elkaar, maar zeker ook in samenzang. Er is duidelijk werk besteed aan de harmonie in de zang en bij een ballad als ‘Forever And One’ komt dit misschien nog wel het sterkst naar voren, hier had ik weer de kippenvel die ik destijds in de 013 ook had. Het is allemaal misschien niet bepaald progressief of complex, maar er zijn weinig bands die dit genre zó perfect in de vingers hebben en da’s logisch, ze hebben het immers uitgevonden!

‘Live At Budokan’ is een logisch vervolg op vorige live-uitgave ‘United Alive in Madrid’, waarop de eerste reünietour zonder nieuw album is vastgelegd. Los van de verplichte publiekslievelingen als ‘I Want Out’ en ‘Dr. Stein’ hebben beide albums weinig overlap, en kunnen we met beide live-albums samen genieten van een rijke selectie uit 40 jaar Helloween. Dit is powermetal geschiedenis, aanschaffen dus als je jezelf fan van dit genre durft te noemen!