Dertig kaarsjes mogen ze als band uitblazen, de Duitse melodische metalmannen van Mob Rules. En ja, hoe kan je dat nou het best vieren? Vijfentwintig van je beste nummers plus vijf weergaloze covers oud én nieuw verzamelen op twee schijfjes en dit als compilatiealbum uitbrengen misschien? Nou, ik reken het goed hoor! Daarbij gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat dit een band is die in mijn ogen toch al weinig fout kan doen, want deze band heeft al de helft van hun bestaan een warm plekje in mijn metal heart en nu kan een ieder honderdvijftig minuten de redenen daarvan horen.

Van de eigen composities heeft de band een gezonde mix gemaakt en vinden we hier natuurlijk hun relatieve superhits als ‘Dykemasters Tale’, het weergaloze ‘Black Rain’ en uiteraard ‘Hollowed Be Thy Name’. Daar tussenin vallen minder bekende stukken als ‘Desperate Son’, ‘Flag of Life’ en ‘Fuel To The Fire’. Opvallend is dat de groep het epos ‘Way Of The World’ lekker in het zonnetje zet: als eerste stuk van de eerste cd voor alle covers. En ja, op een fantastisch album als ‘Hollowed Be Thy Name’ valt een nummer makkelijk weg tegen de bekendere telgen en dat is natuurlijk eeuwig zonde voor ‘Way Of The World’. Want luister zelf maar en zeg nou zelf, dit is toch gewoon een fantastisch muziekstuk?!

Dan de covertjes, wat hebben de heren bij elkaar gesprokkeld? We beginnen met ‘Run To The Hills’ van de band waaraan Mob Rules behoorlijk wat inspiratie (‘Dykemasters Tale’ lijkt zo van ‘Brave New World’ weggelopen) aan heeft ontleent. Leuke interpretatie, maar misschien een beetje afgezaagde keuze. Leuker is dan de cover van Irene Cara met ‘Fame’. Persoonlijke anekdote: Blijkbaar was het origineel het eerste nummer wat ik leerde herkennen, telkens als het langskwam op de radio begon ik te stuiteren in de babybox. Ook heel tof gedaan is ‘Square Hammer’ van Ghost, al houd ik betreft deze band de knuppel maar weg van het hoenderhok. Twee covers waren al bekend, Sacred Heart van Dio en ‘Raven’s Flight’ van Amon Amarth, en vooral die laatste is erg knap over de metalen subgenres heengetild.

Dat resteert ons nog met een dikke twee uur aan genieten van Mob Rules zoals de band inmiddels al dertig jaar bekend staat. Vanaf hun prille begin met ‘Savage Land’ waar we uiteraard ‘Rain Song’ van kunnen horen, tot de piekfijn geproduceerde meesterplaat ‘Beast Reborn’ waar drie stukken het compilatiealbum van hebben gehaald. Zet je de stukken op volgorde van uitbrengen hoor je duidelijk de evolutie van de muziek, enige constante factor al die jaren is zanger Klaus Dirks geweest die zijn unieke stemgeluid misschien heeft ontwikkeld en verbeterd, maar altijd uit duizenden herkenbaar is gebleven.

Hoewel ik weinig nieuws heb kunnen horen op dit album, in ieder geval niks nieuws wat van de originele hand van deze band komt, heb ik toch weer een flinke wake-up call te pakken in mijn bewondering van deze mannen. Tijd om de andere albums ook weer eens af te stoffen! Ben je al fan van de band is de aanschaf van deze dubbel-cd misschien vrij veel geld voor weinig nieuw materiaal. Nog onbekend met Mob Rules? Dan zijn dit de glinsterende schijfjes die je deze maand wil kopen, de ultieme “get to know package” van één van Duitslands beste en ook meest ondergewaardeerde melodische metal bands.