Met ‘Swine Plague’ keerde Dead Head na jaren van relatieve stilte weer terug aan het front. Dat album was ook de aanzet tot een hernieuwde samenwerking met Hammerheart Records. Dat label had namelijk via dochtermaatschappij Unveiling The Wicked in 2000 al de demo compilatie ‘Come To Salem’ uitgebracht. Nu brengt Hammerheart meer oud en lastig verkrijgbaar werk uit. Een paar maanden terug was het de beurt aan debuutalbum ‘The Feast Begins At Dawn’. Nu komt het tweede album ‘Dream Deceiver’ opnieuw uit, en daarbij ook voor het eerst op vinyl.

‘Dream Deceiver’ wordt door veel mensen gezien als het beste album uit de discografie van deze Nederlandse thrash metal band. Of dat daadwerkelijk zo is, mag je zelf bepalen. Feit is wel dat dit een enorm sterk album is dat 26 jaar na dato nog steeds fris klinkt. Het is ook het enige album waarop drummer Marco Kleinnibbelink (voorheen in Adetar) te horen is. Als geheel blijkt het gewoon een heel volwassen thrash metal album te zijn waar de invloed van Slayer duidelijk op te horen is. Het extreem agressieve van het debuut en de eerste demo’s is er een beetje vanaf, maar qua composities is dit wel een plaat om de vingers bij af te likken. Daarmee is deze heruitgave volkomen relevant. Helemaal omdat je er een tweede schijf bij krijgt. Daarop vinden we demo opnames terug die vrij exclusief te noemen zijn. De drie tracks van de zogenaamde ‘Label Demo’ zijn versies van songs die de band opnam om destijds voor te leggen aan hun maatschappij Bad Taste Records (onderdeel van Rising Sun Productions). De andere vier songs komen van de zogenaamde ‘The Shark Tapes’. Hiervan staan twee songs al op de hierboven genoemde ‘Come To Salem’ compilatie. De andere twee werden later in enigszins aangepaste vorm opgenomen voor het album ‘Kill Division’.

Met de voor deze release geremasterde versies maakt het je Dead Head collectie wel compleet. Voor de vinylliefhebber kan ik ook melden dat de ‘The Shark Tapes’ ook los als 12 inch verschijnt. Het zijn overigens opnames uit 1995 die opgenomen werden voor een label waarvan je de naam wel kunt raden. Het leverde overigens geen deal op, want in 1995 was deze tijdloze thrash metal niet trendy genoeg. Al met al een heruitgave die je niet mag missen.