THE JIMI HENDRIX MUSIC FESTIVAL

Het was in 2020 vijftig jaar geleden dat muzieklegende Jimi Hendrix het leven liet. Door de coronacrisis kon ons muzikale monument voor een van ‘s werelds grootste muzikanten niet doorgaan. Het Jimi Hendrix Music Festival is daarom verplaatst naar 2021. Op een bijzondere datum: zaterdag 18 september. De sterfdag van Jimi Hendrix.

Het belooft een dag te worden met internationale topgitaristen, zoals Michael Lee Firkins (USA), Eamonn McCormack (IRL), Danny Giles (UK). Tijdens de vier uur durende show tonen zij hun eerbied voor de man, die met zijn unieke vooruitstrevende gitaarspel de muziekwereld op zijn kop zette.

Michael Lee Firkins (USA)
De naam Mike Varney zal de doorsnee muziekliefhebber niet direct een belletje doen rinkelen, maar met de aanvulling van ‘Guitar Player Magazine’ en ‘Shrapnel Records’ weet men dat dit die gitaargoeroe is, door wie we op vele verrukkelijke gitaristen zijn geattendeerd. Eentje van zijn lijst heet Michael Lee Firkins. Zijn debuutalbum kwam in 1990 uit en ging meer dan 100.000 keer over de toonbank. De melange van country, blues en jazz krijgt een herkenbare geluidsstempel door het wonderbare spel van Firkins. Hij heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een inspiratiebron voor vele snaarhelden.

Eamonn McCormack (IRL)
Eamonn McCormack is een Ierse zanger/gitarist die al jaren meedraait in het blues/rockcircuit. Zijn voorbeelden komen uit zijn geboorteland, Rory Gallagher, Gary Moore en Thin Lizzy en die stijl zit duidelijk zijn gitaarspel en songwriting opgesloten. Onder de naam Samuel Eddy maakte hij tussen 1983 en 2002 al furore in Europa en speelde met Johnny Winter, Jan Akkerman, Niels Lofgren, Rory Gallagher en tourde met Walter Trout en Popa Chubby. Zijn laatste wapenfeit uit 2017 Like There’s no Tomorrow werd door Johan Derksen tot album van de week gebombardeerd en ontving in heel Europa lovende kritieken. Fijn dat er dit jaar een nieuw album verschijnt van deze Ierse grootmeester.

Danny  Giles (UK)
Bij Danny Giles uit Londen zit het gitaarspelen in zijn DNA. Vanaf zijn zevende jaar doet hij niets liever en heeft zich door de jaren heen bekwaamt in het stevige blues segment. Zijn eigenzinnige gitaarwerk is in zijn actieve podiumjaren niet aan het publiek en de pers voorbij gegaan.

De jonge Giles heeft een respectabele staat van dienst en heeft in de bluesscene van de Engelse hoofdstad een geduchte reputatie opgebouwd met het jarenlang begeleiden van tal van coryfeeën. Na het zien van Joe Bonamassa en Walter Trout wist hij precies wat hij wilde. Sinds 2018 bekleedt Danny een prestigieuze positie bij de grootste aanbieder van muziekeducatie in Europa, het BIMM [Brits en Iers instituut voor moderne muziek] in de voetsporen van zijn mentoren.  Blues en Soul Magazine is duidelijk over Danny Giles: “We may have found the great white hope for rock and blues guitar”.

Krissy Matthews (UK)
Krissy Matthews werd geboren op 25 mei 1992. Zijn vader is een Engelsman en zijn moeder heeft haar roots in Noorwegen. Toen Krissy op acht jarige leeftijd zijn eerste gitaar kreeg had hij de muziek microbe snel te pakken. Hij leerde dan ook snel wat er allemaal met een gitaar kan, en meer. Hij was nog maar twaalf jaar toen hij samen met John Mayall And The Bluesbreakers optrad op het Noorse Notodden Bluesfestival. Op 18-jarige leeftijd had hij al drie albums uitgebracht. Als support van onder meer Joe Bonamassa, Tedeschi Trucks Band, Gregg Allman, Beth Hart, Los Lobos, Ten Years After en Toto speelde hij zich in de kijker. Hubert Sumlin zei over de jonge bluesgitarist “… Oh boy, this boy can play…”

Khalif Wailin’ Walter (USA)
Hoewel behorend tot de nieuwe generatie Chicago Blues artiesten kan Khalif Wailin’ Walter al terugkijken op een indrukwekkende carrière. Hij is geboren in Chicago als Walter Malone en is de neef van Carl Weathersby. De eenmalige privéles die B.B. King hem gaf maakte diepe indruk op Khalif. Hij maakte deel uit van de bands van Lonnie Brooks en Shirley King. Zijn eerste cd verscheen in 1999. Een aantal andere volgden net als tournees door de V.S. en Europa. Op zijn meest recente album Nothin’ Left To Loose uit 2019 laat Khalif horen hoe divers hij is onderlegd. Soul, rock, funk, blues krijgen de ruimte op dit energieke album, met een inventiviteit waar Jimi Hendrix ongetwijfeld zijn petje voor af zou hebben genomen.

Innes Sibun (UK)
Sibun wordt in Engeland op dit moment beschouwd als een van de beste bluesgitaristen van het continent. Sibun toerde jarenlang door de USA als gitarist bij Robert Plant en speelde op alle grote festivals in Europa met zijn eigen band. Een uitmuntende bluesgitarist, die feitelijk wereldberoemd behoort te zijn. Total Guitar Magazine schreef vorig jaar over Sibun: “Waarschijnlijk de beste blues die je dit jaar meemaakt.” Dat Sibun geen kleine jongen is, blijkt wel uit zijn cv. Met zijn eerste band de Blues Explosion maakte hij het album That’s What The Blues Can Do onder productionele leiding van de legendarische producer Mike Vernon (Eric Clapton, Peter Green’s Fleetwood Mac). Sibuns gitaarspel is bovendien te horen op de Robert Plant albums ‘66 to Timbuktu’ en ‘Nine lives’. Recentelijk tourde Sibun met aanstormende bluesdiva Sari Schorr en leverde hij al meer dan 10 kneitervette albums af. Maak je borst maar nat!

Tom Veltien (NL)
Grensverleggend is het stempel dat stevig op het temperamentvolle gitaartalent Tom Veltien gedrukt kan worden. Energiek, impulsief en dynamisch zijn de krachttermen die hier volledig van toepassing zijn. Deze jonge onbesuisde gitarist heeft alles onder controle en is beïnvloed door Pink Floyd, Jeff Beck, Jimi Hendrix en speelde met muzikanten uit binnen- en buitenland. Hij mocht zich zelfs twee keer op eigen titel op het grootste gratis Europese blues- en rootsfestival Ribs & Blues presenteren. [2013 en 2016] Hij maakte een eigen theatershow getiteld ‘De Randen van de Blues’ en speelde op festivals als IJsseljazz, GitGo Blues Festival en Texel Blues, waar hij de Young TexelBlues Challenge Award won. Geen uitdaging is te groot voor deze 23-jarige gitaargrootmeester.
Blues Magazine over Tom Veltien. “Als een volleerd gitaarvirtuoos presenteert hij zichzelf aan een enthousiast publiek. Hij zingt er ook nog eens fijn bij en zijn flitsende gitaarwerk zorgt voor menig kippenvel moment. Deze jongen gaan we zeker terug zien!”

Deze zeven gitaarhelden worden geflankeerd door een van Nederlands meest gedreven powertrio’s.

The Tightropes (NL)
‘I jam, therefore I am’ zou een passende tweede naam voor het onstuimige trio zijn. De band bestaat uit Marco Boers [zang, gitaar], Dennis Hemstra [bas] en Alan Luring [drums]. Ze spelen samen in de stijl van de grote powertrio’s uit de jaren ’60 en ’70 als the Jimi Hendrix Experience en Cream en kenmerkt zich ook door een geluid dat overduidelijk met funk is geïnjecteerd en doet denken aan the Meters. Het is ook niet voor niets dat dit trio regelmatig bij Hendrix Tributes te vinden is, de juiste keus voor dit prestigieuze en ongeëvenaarde project.