Briqueville (try-out)

Enigmatische kinderen aan huis B R I Q U E V I L L E krijgen de eer om het 1.5AD-najaar te open en stellen hun derde album ‘Quelle’ (Pelagic) aan ons voor: ontzagwekkende soundscapes, als een verschroeiende postmetalsoundtrack voor de eenzaamheid van de pandemie.

B R I Q U E V I L L E verheft donker onbehagen tot kunst vol schoonheid. Binnen de bloeiende Belgische scene voor harde gitaarmuziek steekt de postmetalband er met masker en schoudermantel boven uit: de meditatieve loomheid van SUN O))) verbonden met de genadeloze impact van Amenra of Neurosis. Gehuld in maskers streeft de band naar gelijkheid door anonimiteit. Niet wie ze zijn, maar wat ze maken vormt de essentie: de koppeling tussen het ruwe, het donkere, het psychedelische, het zware en het buitenaardse aan een liefde voor schoonheid en melodie

Hun derde album Quelle (’bron‘ in het Duits, maar ook ’welke‘ in het Frans) werd gecreëerd in volle pandemie. In complete afzondering werkte de band het album af, en net die gedwongen afstand van elkaar zorgde voor een nieuw en inspirerend schrijfproces. B R I Q U E V I L L E brengt met Quelle de soundtrack van de pandemie, van de isolatie en de gedwongen terugkeer naar de bron, naar hun essentie. Met repetitieve slepende composities die denderen in de ziel, en met elektronica als nieuwe hoofdrolspeler vervoert B R I Q U E V I L L E de kijker-luisteraar richting een post-apocalyptische koortsdroom. Ontzagwekkend, ritualistisch en van een verbluffend loeizware poëzie: ons najaar starten we met een zwartgeblakerde mokerhamer.